«…Ναι, για το Ψωμί παλεύουμε και για τα Τριαντάφυλλα.
Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός φέρνουμε τις μεγάλες μέρες το ξεσήκωμα των γυναικών είναι ξεσήκωμα όλης της ανθρωπότητας όχι πια σκλάβοι και τεμπέληδες, δέκα που μοχθούν για έναν που ξαπλώνει αλλά ένα δίκαιο μοίρασμα στ’ αγαθά της ζωής»
James Oppenheim, 1911
«Ψωμί και Τριαντάφυλλα»
Ψωμί και τριαντάφυλλα, το σύνθημα που, με δύο λέξεις, ζωγράφισε την εικόνα της σύγχρονης γυναίκας. «ΨΩΜΙ», δηλαδή δουλειά, περηφάνια, αξιοπρέπεια.
«ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ», δηλαδή σεβασμός, συντροφικότητα, υποστήριξη στους πολλαπλούς ρόλους». Η 8η του Μάρτη για εμάς, είναι ιδιαίτερη γιατί θυμίζει σε όλες τις γυναίκες, πως αν έχουμε κάποια δικαιώματα σήμερα, αν μπορούμε επί παραδείγματι να έχουμε δικαίωμα στη δουλειά, δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά και της ψήφου,είναι αποτέλεσμα συλλογικών αγώνων από τον προηγούμενο αιώνα μέχρι τώρα.
Το κυρίαρχο σύστημα έχει εξαπολύσει συνολική επίθεση στα δικαιώματα του λαού. Οι εργαζόμενες γυναίκες είναι τα μεγάλα θύματα της «ευέλικτης» εργασίας, της μερικής απασχόλησης, της δουλειά με το μπλοκάκι, των σπαστών και ακανόνιστων ωραρίων, της δουλειάς τις Κυριακές. Καταργούνται μάλιστα και όσα αποκτήθηκαν με σκληρούς αγώνες τα προηγούμενα χρόνια όπως το επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών στην καθαριότητα των Δήμων, όπου εργάζονται πολλές γυναίκες.
Παλεύουμε για να προχωρήσει η κοινωνία μπροστά, ώστε να χτιστεί σε γερά θεμέλια η ισοτιμία και η χειραφέτηση της γυναίκας.
Για εμάς η ισοτιμία και η χειραφέτησή της γυναίκας, προϋποθέτουν την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών στο σύνολό τους. Η ικανοποίηση αυτών των σύγχρονων δικαιωμάτων των γυναικών δεν είναι πολυτέλεια, αλλά άφευκτη κοινωνική ανάγκη.
Η συμμετοχή των γυναικών παντού, στα δημοτικά, περιφερειακά συμβούλια, στα εργατικά σωματεία, στις ενώσεις επαγγελματιών, στους γυναικείους συλλόγους, μπορεί να είναι ουσιαστική, όταν συμβαδίζει με όσους έχουν επιλέξει να είναι μαζί με το λαό, έναντια σε ένα σύστημα που γεννά φτώχεια, πολέμους, καταπίεση και εκμετάλλευση.
Στον 21ο αιώνα η επιστημονική πρόοδος και η ψηφιακή τεχνολογία μπορούν να εξασφαλίσουν σταθερή δουλειά με σταθερό ωράριο και λιγότερες ώρες εργασίας, σύγχρονες αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές υποδομές και υπηρεσίες για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, την Προσχολική Αγωγή, για την προστασία των γυναικών, των παιδιών και της οικογένειας από την πολύμορφη βία των εκμεταλλευτών μας.
Οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων εξακολουθούν να αγωνίζονται για την ισοτιμία, για ίσα δικαιώματα -μισθολογικά και εργασιακά- με τους άνδρες της τάξης τους και την έμπρακτη αναγνώριση του ιδιαίτερου κοινωνικού ρόλου της εργαζόμενης γυναίκας μητέρας, κόντρα σε όσους τις καταδικάζουν στην ανισοτιμία, στερώντας τους όλα αυτά και άλλα δικαιώματα.
Χαιρετίζουμε και κάθε γυναίκα που οι συνθήκες της ζωής της δεν της έδωσαν την ευκαιρία να αποκτήσει αυτή την αγωνιστικότητα. Που λυγίζει από τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Που γίνεται εύκολη λεία στα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα. Που βλέπει στο πρόσωπο του κάθε άντρα ή του κάθε μετανάστη εκείνον που της στερεί όλα όσα δικαιούται. Της δίνουμε το χέρι και την καλούμε να αποτινάξει το φόβο, την ανασφάλεια, την απογοήτευση και να ακολουθήσει τον δρόμο του αγώνα».
Με το κίνημα και τους αγώνες, μπορούμε να επιβάλουμε λύσεις. Πιστεύουμε στις εργαζόμενες/ους και στη δύναμή τους και η 8 Μάρτη είναι εδώ για να μας το θυμίζει.
Αναγκαία υπενθύμιση αποκατάστασης της ιστορικής πραγματικότητας:
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, όταν η Γερμανίδα Κλάρα Τσέτκιν, μια από τις μεγαλύτερες γυναικείες φυσιογνωμίες του παγκόσμιου εργατικού επαναστατικού κινήματος, πρότεινε και υιοθετήθηκε στη Β΄ Διεθνή Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών να εορτάζεται κάθε χρόνο αυτή η μέρα ως επέτειος για την ηρωική θυσία των απεργών εργατριών γυναικών που έγινε στις 8 Μάρτη 1857 στη Νέα Υόρκη. Τότε που μια μεγάλη διαδήλωση εργατριών στην κλωστοϋφαντουργία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης διεκδικούσε «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών», χτυπήθηκε από την αστυνομία και βάφτηκε με αίμα.