*Γράφει ο Νικ. Σταφύλης
Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση όπως και στην επικείμενη στις 21 Μαΐου 2023 ένα από τα θέματα συζήτησης ανάμεσα στους πολίτες είναι κατά πόσο οι υποψήφιοι του κάθε κόμματος, που τώρα έχουν ξεχυθεί και ζητούν την ψήφο τους, μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες τους.
Ερωτήματα αλλά και διλλήματα του τύπου: Ποιο κόμμα να εμπιστευθώ; Ποια πρόσωπα ενδιαφέρονται αληθινά για το κοινό συμφέρον αφού όλοι ίδιοι είναι; Πόσα από αυτά που υπόσχονται προεκλογικά θα μπορέσουν να κάνουν πράξη; Έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ριζικές αλλαγές; Η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί μετά τις προσεχείς εκλογές, αυτοδύναμη ή συνεργασίας, μπορεί να αλλάξει ή να βελτιώσει τα οικονομικό-κοινωνικά δεδομένα; Μήπως είναι προδιαγεγραμμένη η πορεία της χώρας; Mήπως έχουμε «Μια από τα ίδια»; Εν τέλει να ψηφίσω ή να απέχω; έρχονται στη μνήμη και προβληματίζουν τον κάθε ψηφοφόρο.
Είναι βέβαιο ότι ο Έλληνας πολίτης έχει χάσει το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη απέναντι στα κόμματα αλλά και την ελπίδα ότι ένας νέος κυβερνητικός σχηματισμός θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές. Όμως, από την άλλη πλευρά κάθε εκλογική αναμέτρηση γεννά από μόνη της ελπίδα και προσδοκία για αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό. Με αυτή την παραδοχή θεωρώ ότι σε αυτές τις εκλογές ως ψηφοφόροι έχουμε την ευκαιρία και τη δύναμη να αποκαταστήσουμε, έστω και σε μικρό βαθμό, αυτή την εμπιστοσύνη αλλά και να δημιουργήσουμε μια νέα ελπίδα, καταψηφίζοντας:
Όλους αυτούς που στήριξαν διαχρονικά το πελατειακό κράτος, τη διαφθορά, την ατιμωρησία, το «κουκούλωμα», την αναξιοκρατία και την απουσία κάθε είδους ελέγχου. Όλους εκείνους που ενώ είχαν την θεσμική αρμοδιότητα, απέτυχαν να θεμελιώσουν μια σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού κράτους – πολίτη. Όλους εκείνους που ενδιαφέρθηκαν μόνο για το προσωπικό όφελος και ενστερνίστηκαν τη ρήση «εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;». Όλους εκείνους που υποστηρίζουν ότι πάντα φταίνε οι άλλοι και όχι οι ίδιοι προσωπικά ή το κόμμα από το οποίο προέρχονται. Όλους εκείνους που η ασφάλεια των πολιτών δεν έχει θέση στην ασκούμενη πολιτική τους γιατί δεν έχει άμεσο και ανταποδοτικό όφελος.
Και υπερψηφίζοντας και δίνοντας την ευκαιρία σε:
Πολιτικούς, οποιασδήποτε πολιτικής απόχρωσης, νέους και άφθαρτους στον πολιτικό στίβο που μπορούν να παίξουν ένα διαφορετικό ρόλο από αυτόν που τα τελευταία χρόνια τους έχουμε συνηθίσει και πάνω απ’ όλα να διακρίνονται για το ήθος τους. Υποψηφίους που θα χαράζουν πολιτική και δεν θα είναι απλά κομπάρσοι στο κυβερνητικό και βουλευτικό έργο. Θα εμπνέουν εμπιστοσύνη, θα είναι σε θέση να υποστηρίξουν το κοινό συμφέρον, αλλά και διατεθειμένοι να συγκρουστούν με οικονομικά και κάθε είδους συμφέροντα. Ενίοτε να αντιπαρατίθενται με πολιτικές για το καλό των πολιτών και του τόπου. Δεν θα είναι «γαντζωμένοι» σε καρέκλες εξουσίας. Δεν θα έχουν ως επάγγελμα την πολιτική. Πολιτικοί και κόμματα που θα υποστηρίζουν και θα ενισχύουν το έργο των τοπικών υπηρεσιών στα Φάρσαλα και σε κάθε επαρχία όπως το Κέντρο Υγείας, το Πυροσβεστικό Κλιμάκιο, το Αστυνομικό Τμήμα, το Δασονομείο, το Ειρηνοδικείο, τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς κλπ σε επίπεδο τεχνικής υποδομής, ανθρώπινου δυναμικού, θεσμικά – οργανωτικά κάνοντας πράξη την αποκέντρωση, την εξυπηρέτηση και ασφάλεια του πολίτη. Θα προτείνουν λύσεις και θα δίνουν διέξοδο σε νέους οι οποίοι έχουν μείνει στον τόπο τους και επιχειρούν επαγγελματικά ή είναι πτυχιούχοι και επιθυμούν να επιστρέψουν στην επαρχία τους. Θα είναι το στήριγμα για τον επιχειρηματία, τον ελεύθερο επαγγελματία, τον μισθωτό, τον αγρότη, τον συνταξιούχο, τον άνεργο που αναζητεί εργασία με την προϋπόθεση ότι και οι πολίτες θα προτάσσουν το συλλογικό – κοινό συμφέρον από το οποίο θα προκύπτει και το ατομικό. Δεν θα αναλώνονται σε πολιτικές φανφάρες, αλλά ο μέχρι τώρα βίος και πολιτεία τους θα προεξοφλεί την επιτυχία και την επάρκειά τους μέσα από την παραγωγικότητακαι την αποτελεσματικότητά τους απορρίπτοντας την άποψη του Ουίνστον Τσόρτσιλ ότι «Οι άνθρωποι ψηφίζουν με βάση το τι υπόσχεσαι αύριο και όχι με βάση το τι έκανες εχθές” .
Νικόλαος Γ. Σταφύλης, ΜΒΑ
Εκπαιδευτικός του τομέα Γεωπονίας στο
Επαγγελματικό Λύκειο Φαρσάλων