*Του Αχιλλέα Μπακαλέξη
Στις 5 Ιουνίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια ημέρα του περιβάλλοντος, μετά την καθιέρωσή της, στην πρώτη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το περιβάλλον, στην Στοκχόλμη το 1972.
Η φετινή παγκόσμια ημέρα βρίσκει τον κόσμο σε μια κατάσταση, όπου ζητήματα όπως είναι το περιβάλλον να μην τα θεωρεί στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος. Όμως για τους ειδικούς παραμένει το νούμερο ένα πρόβλημα της εποχής μας, παίρνοντας υπ’όψιν ότι η διατήρησή του είναι συνυφασμένη με την ίδια μας την ύπαρξη.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα αφορούν όλο τον πλανήτη. Η αλλαγή του κλίματος, η τρύπα του όζοντος, η διάβρωση του εδάφους, η ρύπανση των θαλασσών, η καταστροφή των δασών, η εξαφάνιση χλωρίδας & πανίδας, η διάχυση ρύπων στην ατμόσφαιρα, αποτελούν μια νέα απειλή για την ανθρώπινη ζωή & ευημερία.
Δεν αρκεί όμως μόνο μια ημέρα η 5η Ιουνίου, για να σκεφθούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτά που απειλούν το περιβάλλον. Υπάρχουν πολλοί & σοβαροί λόγοι για να πάρουμε το θέμα στα σοβαρά,γιατί αυτά που απειλούν το περιβάλλον, απειλούν & το ανθρώπινο είδος. Το πρόβλημα του θερμοκηπίου, από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, η καθημερινή χρήση ορισμένων χημικών ουσιών, η φτώχεια & ο κοινωνικός αποκλεισμός, η κυκλοφοριακή συμφόρηση κ.λ.π. επιδεινώνουν την ποιότητα ζωής. Γι’αυτό πρέπει να δράσουμε άμεσα, ώστε να αντιμετωπίσουμε όλα όσα μπορεί να γίνουν μη αναστρέψιμα & διότι υπάρχουν τομείς όπου οι αλλαγές χρειάζονται χρόνο να γίνουν & να αποδώσουν, όπως π.χ.οι αλλαγές στους τρόπους παραγωγής στις υποδομές, στις χρήσεις γης κλπ.
Ακόμη αναγκαία είναι η πολιτική δέσμευση, καθώς υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα, μικρά ή μεγάλα & το ζητούμενο είναι να μην επικρατούν τα συμφέροντα των ολίγων, αλλά των πολλών. Η χώρα μας πρέπει να ανταποκριθεί στις βασικές δεσμεύσεις της που απορρέουν από την Εθνική νομοθεσία, τις κοινοτικές οδηγίες & κανονισμούς, τις διεθνείς συμβάσεις, συνθήκες κλπ.
Με αφορμή την ημέρα αυτή, ο κόσμος ενημερώνεται για τις περιβαλλοντικές & κλιματολογικές αλλαγές, που είναι εμφανείς. Η ανθρώπινη επέμβαση έχει επηρεάσει δραστικά το κλίμα & το περιβάλλον με αποτέλεσμα η ανθρώπινη υγεία να απειλείται άμεσα. Στο μέλλον οι πολιτικές αντιπαραθέσεις θα βασίζονται σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την προστασία του περιβάλλοντος. Στην ίδια κατεύθυνση θα κινηθούν & οι κοινωνικοί αγώνες, καθώς είναι σαφές ότι πίσω από ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, κρύβεται συνήθως & μια κοινωνική αδικία. Γι’αυτό πρέπει να συνεργαστούν τα κράτη, ώστε να σωθεί το περιβάλλον με την βοήθεια της επιστήμης & της τεχνολογίας, ώστε να αναπτύσσεται η οικονομία, πάντα με σεβασμό στη φύση. Δυστυχώς τα πιο πολλά κράτη δεν έχουν την οργάνωση, ούτε πολιτική βούληση, ώστε να εφαρμόζονται οι νόμοι υπέρ της προστασίας της φύσης. Αναγκαία ακόμη είναι και η δράση πολιτών σε οικολογικές οργανώσεις, των επιχειρήσεων, των εργαζομένων, ώστε να μειωθεί η μόλυνση της γης, του αέρα, του ύδατος, η διάβρωση του εδάφους. Πρέπει επίσης να προστατευθούν τα διάφορα οικοσυστήματα, η βιοποικιλότητα και να αξιοποιηθούν οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, να διαδοθούν οι εναλλακτικές καλλιέργειες, οι παραδοσιακοί συνεταιρισμοί, τα οικολογικά πάρκα.
Τέλος, είναι ανάγκη να εφαρμοστούν οι αποφάσεις των παγκόσμιων συνεδρίων, ώστε να τιμωρούνται οι βιομηχανίες που ρυπαίνουν, να μειωθούν οι ρύποι και να ενισχυθούν οι φτωχές πληθυσμιακές ομάδες σ’όλη τη γη, για να μην καταστρέφουν αλόγιστα την χλωρίδα & την πανίδα για λόγους επιβίωσης. Πρέπει λοιπόν σ’όλη τη γη να καλύπτονται οι ανάγκες του παρόντος, χωρίς πολυτέλεια, ώστε το μέλλον να είναι ακίνδυνο.