Του Αχ. Μπακαλέξη…
Μία από τις γνωστότερες τοξωτές γέφυρες της Οθωμανικής περιόδου στην Ελλάδα και η μεγαλύτερη από όσες σώζονται έως σήμερα, είναι η πολύτοξη γέφυρα του ποταμού Ενιπέα, χτισμένη προς βορρά των Φαρσάλων, πάνω στον δρόμο που συνδέει τη Λάρισα με τη Λαμία, γνωστή παλαιότερα ως το Γεφύρι του Πασά.
Η γέφυρα αυτή οικοδομήθηκε το 1752, μετά από διαταγή του τότε Οθωμανού διοικητή Θεσσαλίας Αχμέτ Ραμίτ Πασά, ενός διανοούμενου και διακεκριμένου πολιτικού της εποχής και αποτέλεσε σημαντικό τεχνικό έργο, όχι μόνο της εποχής του, αλλά και μέχρι μερικές δεκαετίες πριν, καθώς γεφύρωνε τον κύριο δρόμο που συνέδεε τη Βόρεια με τη Νότια Ελλάδα.
Το τεράστιο αυτό πετρογέφυρο αποτελείται από επτά ανισομεγέθη, σε άνοιγμα και ύψος τόξα. Το τόξο με το ευρύτερο άνοιγμα κείται προς Νότο και διαδοχικά τα υπόλοιπα προς Βορρά βαίνουν μειούμενα. Το μικρότερο και βορειότερο τόξο κατασκευάστηκε αργότερα, σε δεύτερη φάση και παρουσιάζει αρχιτεκτονικές διαφορές με τα υπόλοιπα, καθώς έχει ενισχυθεί με ένα πέτρινο στηθαίο. Το νοτιότερο και μεγαλύτερο τόξο γεφύρωνε ανέκαθεν τη βαθιά κοίτη του ποταμού. Το συνολικό μήκος της κατασκευής φθάνει τα 110 μέτρα και το πλάτος τα 5,50 μέτρα. Η γέφυρα είναι ανακηρυγμένο διατηρητέο μνημείο, ενώ από τη δεκαετία του 1990, με την κατασκευή νέας γέφυρας αμέσως ανατολικότερα αυτής, έχει παροπλιστεί.
*Πληροφορίες ελήφθησαν από την αρχαιολόγο Βάσω Νούλα – “Γνωρίζοντας τη γη του ομηρικού Αχιλλέα”.