Επιτακτική ανάγκη συντήρησης του επαρχιακού και αγροτικού οδικού δικτύου της περιοχής μας

Γράφει ο Νικόλαος Γ. Σταφύλης – Εκπ/κός Επαγγελματικού Λυκείου Φαρσάλων

Την αδιαφορία, την απραξία και την ανεύθυνη στάση των δημοσίων υπηρεσιών προσπαθούμε πολλές φορές να τη «φορτώσουμε» ηθελημένα ή άθελα στις καιρικές συνθήκες, στον χιονιά, στον ανθρώπινο παράγοντα, στην κακιά στιγμή και οπουδήποτε αλλού προκειμένου να μην καταλογίσουμε πουθενά την ευθύνη.

Με αφορμή το λεωφορείο που μετέφερε μαθητές το πρωί της Δευτέρας 14/01/2019 και παρέκλινε της πορείας του,  παρατήρησα ότι έγινε αναφορά στα Μ.Μ.Ε μόνο στο αποτέλεσμα της ολισθηρότητας του οδοστρώματος, λόγω παγετού, χωρίς να αναφέρονται τα αίτια του αποτελέσματος που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι εμφανές ότι δεν είναι ο ανθρώπινος παράγοντας. Στα πλαίσια των σπουδών μου, στο μάθημα της οδοποιίας, στη μελέτη και σχεδίαση των κατά πλάτος τομών του οδοστρώματος, σχεδιάζαμε χάνδακα με κλίση 1:3 (33%) και επιπλέον ο καθηγητής του συγκεκριμένου μαθήματος τόνιζε κατ’επανάληψη ότι οι αιτίες καταστροφής του οδοστρώματος είναι  τρείς α. το νερό β. το νερό γ. το νερό. Στο συγκεκριμένο σημείο του δρόμου ο χάνδακας όπως και στα περισσότερα τμήματα του επαρχιακού και αγροτικού δικτύου είναι ανύπαρκτος. Το νερό οδηγήθηκε πάνω στο ασφαλτοτάπητα και σε συνδυασμό με τις χαμηλές θερμοκρασίες της νύχτας πάγωσε και λογικό είναι το λεωφορείο αλλά και οποιοδήποτε άλλο όχημα να κάνει «πατινάζ» πάνω σε αυτό.

Το ερώτημα είναι αν ο δρόμος κατασκευάστηκε με χάνδακα ή όχι. Σαφώς οι δρόμοι κατασκευάζονται με κάποιες προδιαγραφές, έχοντας χάνδακα στην ανάντη πλευρά όπου υπάρχει το όρυγμα. Όμως, με το πέρασμα των χρόνων μεταφέρονται φερτές ύλες από τα ανάντη τμήματα των δρόμων κυρίως λόγω έντονων βροχοπτώσεων και ο χάνδακας μπαζώνεται φυσικά. Από την άλλη μεριά πολλοί γεωργοί των παρακείμενων χωραφιών δεν τοποθετούν οχετούς αλλά μπαζώνουν τα συγκεκριμένα σημεία των δρόμων προκειμένου να έχουν εύκολη πρόσβαση στο χωράφι τους ή ακόμα για να αυξήσουν κατά μισό ή ένα μέτρο την καλλιεργήσιμη γη. Η ευθύνη βάση της νομοθεσίας για τη συντήρηση του επαρχιακού δικτύου ανήκει στην περιφέρεια και της αγροτικής οδοποιίας στους δήμους, ενώ την ευθύνη για τον έλεγχο των παραβάσεων στους αγροτικούς δρόμους έχει η αγροφυλακή η οποία πλέον έχει περάσει στη δασική υπηρεσία. Είναι οφθαλμοφανές  ότι τόσο οι επαρχιακοί δρόμοι όσο και οι αγροτικοί είναι εγκαταλελειμμένοι εδώ και χρόνια χωρίς τακτική και συνολική συντήρηση παρά μόνο τμηματική παρουσιάζοντας κάκιστη εικόνα, με κλαδιά δένδρων να βγαίνουν στον δρόμο, αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα, κυρίως φορτηγά, να βγαίνουν στο αντίθετο ρεύμα προκειμένου να τα αποφύγουν, μπαζωμένα χαντάκια, λάσπες και ξένα σώματα με την πρώτη νεροποντή, μειωμένο πλάτος δρόμου, έλλειψη ερείσματος, νεροφαγιές, καθιζήσεις κα Είναι γεγονός ότι τα αποτελέσματα και οι παρενέργειες της όποιας αυθαιρεσίας, ως ασυνείδητοι πολίτες ή λόγω άγνοιας αλλά και της αδιαφορίας από την πλευρά της πολιτείας γίνονται ορατά μετά από ακραίες καιρικές συνθήκες (καταιγίδες πχ Μάνδρα Αττικής, πυρκαγιές πχ Μάτι)

Σε μια Ελλάδα όπου ο πρωτογενής τομέας αδιαμφισβήτητα παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας αλλά πρωτίστως για την ασφάλεια των πολιτών θεωρώ ότι η συντήρηση του επαρχιακού και αγροτικού οδικού δικτύου θα πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα και μέλημα των αρμόδιων υπηρεσιών της περιφέρειας, του δήμου, του δασαρχείου και των πολιτών αυτού του τόπου. Σε κάθε άλλη περίπτωση δικαίως ο πρωθυπουργός της Τουρκίας θα αναφέρει για την Ελλάδα: «κοιτάξτε τους δρόμους και δείτε πόσο άθλιοι είναι».