Του Αχιλλέα Μπακαλέξη
Η αποταμίευση είναι μια μια αρετή χρήσιμη και στην οικονομική ζωή μιας χώρας και στην καθημερινότητα των πολιτών, είναι απαραίτητη, ώστε να εξασφαλιστούν χρήματα και πόροι για μελλοντικές απρόοπτες ανάγκες, “των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν”. Η λαϊκή αυτή παροιμία, θέλει να μας τονίσει την αξία της αποταμίευσης. Ακόμη χρειάζεται όταν μια οικογένεια χρειάζεται να συγκεντρώσει ποσά για την αγορά αγαθών καταναλωτικών διαρκών (όπως είναι το σπίτι) ή εφήμερων.
Η αποταμίευση, προϋποθέτει θέληση και ικανότητα που καλλιεργούνται από την οικογένεια και τους άλλους φορείς αγωγής, αλλά και από το κράτος. Είναι αλήθεια, πως οι κυβερνήσεις και οι οικονομικοί οργανισμοί, παίρνουν μέτρα για να γίνει γνωστή στον πολύ κόσμο η αξία της αποταμίευσης.
Στην εποχή μας, η ικανότητα της αποταμίευσης επηρεάζεται από το μέγεθος του εθνικού εισοδήματος, τον τρόπο κατανομής του και από την φορολογία. Στην χώρα μας, είναι δύσκολο οι πολίτες να κάνουν αποταμίευση, λόγω της μείωσης των μισθών και συντάξεων και της βαριάς φορολογίας και της ανεργίας. Ωστόσο σ’αυτές τις δύσκολες ημέρες είναι πιο πολύ αναγκαία η αποταμίευση, έστω και αν τα ποσά της είναι πενιχρά.
Οι προνοητικοί άνθρωποι πάντα φροντίζουν να έχουν κάτι στην άκρη για τα απρόβλεπτα της ζωής. Παλαιότερα γίνονταν πιο συχνή χρήση του κουμπαρά. Στις τελευταίες δεκαετίες, όπου η υπερκατανάλωση έγινε σύμβολο της ευτυχίας, η αποταμίευση περιφρονήθηκε και χλευάστηκε. Τώρα με την μεγάλη οικονομική κρίση, φαίνεται πως θεωρείται αναγκαία για όλου, μικρούς και μεγάλους. Σ’αυτή την αποταμίευση οι τράπεζες πλέον δεν δίνουν τόκο, μόνο αυξάνουν τους τόκους στα δάνεια και οδηγούν στην απελπισία τους δανειολήπτες.
Η αποταμίευση, θα βοηθήσει στην οικονομική κρίση, τον επαγγελματία, τον έμπορο, τον καθένα μας. Αυτή στέκεται βοηθός μας, ώστε να εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία που θα μας παρουσιαστεί. Πόσοι επαγγελματίες και έμποροι δεν καταστράφηκαν στην περίοδο της οικονομικής κρίσης;
Για να σκεφτεί κανείς τι θα γινόταν στην ζωή μας χωρίς την αρετή της αποταμίευσης; ¨Θα υπήρχε ανασφάλεια άγχος, σπατάλη. Στην καθημερινή μας ζωή έχουμε πολλά παραδείγματα ανθρώπων, που είχαν κατανοήσει το πνεύμα της αποταμίευσης, ευτύχισαν στην ζωή τους και έγιναν μεγάλοι ευεργέτες της πατρίδας τους, χτίζοντας σχολεία και άλλα κοινωφελή ιδρύματα.
Ο λαός μας, τίμησε με πολλές παροιμίες το δημιουργικό πνεύμα της αποταμίευσης όπως πχ “Σταλαγματιά, σταλαγματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά”, “Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι” κλπ.
Όταν λέμε αποταμίευση, δεν εννοούμε την φιλαργυρία. Η φιλαργυρία, είναι ελάττωμα και βρίσκεται πολύ μακριά από την αποταμίευση. Ο φιλάργυρος είναι άρρωστος με το χρήμα και στερείται και τα απαραίτητα αγαθά της ζωής. Ο σπάταλος δεν έχει πρόνοια για το μέλλον. Η φιλαργυρία, είναι αρρώστια της ψυχής, ενώ η αποταμίευση είναι ο χρυσός κανόνας, η ανεκτίμητη αρετή.
Ο άνθρωπος που είναι οικονόμος, είναι πλουσιότερος όλων, ενώ ο σπάταλος, ο φιλάργυρος, είναι οι δυστυχέστεροι των ανθρώπων. Από μικρή ηλικία δεν πρέπει να μιμηθούμε ούτε τον σπάταλο αλλά ούτε τον φιλάργυρο. Πρέπει να ακολουθήσουμε τον δρόμο που οδηγεί, με την καλή οικονομία στην πρόοδο, στην πρακτική και στην ευτυχία του κάθε ανθρώπου.
Μεγάλη είναι η προσφορά της αποταμίευσης, είναι μια ατομική και κοινωνική αρετή που γιορτάζεται στις 31 Οκτωβρίου και είναι πολύτιμη για όλους μα και κυρίως για τους νέους.
