Σε ανακοίνωση της ΚΟΒ ΚΚΕ Φαρσάλων επισημαίνονται τα εξής:
Δεν έχουν τέλος οι σακατεμένοι εργαζόμενοι εν ώρα εργασίας, τη στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει το νομοσχέδιο της εξόντωσης και της αποκτήνωσης με τις 13 ώρες εργασία που θα οδηγήσει, μεταξύ άλλων και σε πολλαπλασιασμό των εργατικών «ατυχημάτων» λόγω της εντατικοποίησης και της εξάντλησης.
Αυτή τη φορά το «θύμα» ήταν μια 51χρονη εργαζόμενη σε εκκοκκιστήριο βαμβακιού στην περιοχή των Φαρσάλων, που τραυματίστηκε σοβαρά την ώρα που εργαζόταν και υπέστη ακρωτηριασμό στο άνω άκρο. Της ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση και απαιτούμε να διερευνηθούν τα αίτια του δυστυχήματος.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, όπως προσπαθούν να τα παρουσιάσουν τα επιτελεία κυβέρνησης και εργοδοσίας. Πέρσι τέτοιο καιρό μια 25χρονη που εργαζόταν σε άλλο εκκοκκιστήριο έχασε τη ζωή της, από θανατηφόρο χτύπημα σε πρέσα του εργοστασίου την στιγμή εκτελούσε εργασίες καθαριότητας μέσα στο συγκεκριμένο μηχάνημα από θυρίδα η οποία δεν είχε μηχανισμό ασφαλείας.
Είναι καθαρό ότι δεν φταίει “η κακιά η ώρα” κάθε φορά που κάποιος εργαζόμενος σακατεύεται ή χάνει τη ζωή του στη δουλειά. Με την εργατική τάξη στη χώρα μας να μετρά σχεδόν 15.000 τραυματίες και πάνω από 100 νεκρούς εργάτες στο μεροκάματο μέσα σε έναν χρόνο, με μέσο όρο να έχουμε έναν νεκρό εργάτη ανά 3 ημέρες γίνεται φανερό ότι οι “κακιές ώρες” έρχονται όλο και πιο συχνά και είναι αποτέλεσμα της ατελείωτης δίψας των αφεντικών για κέρδη και της αντεργατικής πολιτικής που έχει μετατρέψει τους χώρους δουλειάς σε πραγματικές αρένες θανάτου.
Η εργατική δύναμη είναι εμπόρευμα, που η εργοδοσία προσπαθεί να αγοράσει όσο πιο φτηνά μπορεί, για να αυξάνει την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη της. Γι’ αυτό τα μέτρα ασφάλειας λογαριάζονται ως «κόστος» που πρέπει να μειωθεί, με την αμέριστη στήριξη του κράτους και όλων των κυβερνήσεων.
Η έλλειψη μέτρων Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία, οι κακοσυντηρημένες μηχανές, είναι αποτέλεσμα του σχεδιασμού και οργάνωσης της παραγωγής με κριτήριο το κέρδος. Αυτό είναι που αυξάνει τις πιθανότητες και τους κινδύνους για τον εργαζόμενο να μη γυρίσει αρτιμελής, ακόμα και ζωντανός από το μεροκάματο.
Αυτή η βάρβαρη πραγματικότητα είναι σε πλήρη αντίθεση με τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα με την εξέλιξη της τεχνολογίας, για ουσιαστική προστασία των εργαζομένων
Το κράτος δεν ευθύνεται μόνο για το σμπαράλιασμα με νόμους των εργασιακών σχέσεων, που μετατρέπουν σε παγίδες θανάτου τους χώρους δουλειάς. Εξασφαλίζει παράλληλα άλλοθι και ασυλία στην εργοδοσία, με τις υποστελεχωμένες ελεγκτικές υπηρεσίες στο όνομα των “δημοσιονομικών περιορισμών”. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Επιθεώρηση Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία που στην περιοχή μας στον Ν. Λάρισας αντιστοιχούν 4 επιθεωρητές για όλους τους χώρους δουλειάς στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα!
Τώρα είναι ανάγκη να δυναμώσει η οργάνωση στα σωματεία, η σύγκρουση για πραγματικά μέτρα προστασίας και κατάργηση των αντεργατικών νόμων που στρώνουν το χαλί στα εγκλήματα της εργοδοσίας.
Το μεγαλύτερο έγκλημα είναι ο καπιταλισμός, η εκμετάλλευση που εντείνεται με τους νόμους όλων των κυβερνήσεων, με σκοπό το μεγαλύτερο κέρδος. Με αυτά βρίσκεται αντιμέτωπη η εργατική τάξη καθημερινά, αυτά αποτελούν το υπόβαθρο και των εργοδοτικών εγκλημάτων.
Το σύνθημα “οι ζωές μας ή τα κέρδη τους”, θέτει στο επίκεντρο το αληθινό κριτήριο στην οργάνωση της εργατικής – λαϊκής πάλης και δείχνει τον πραγματικό αντίπαλο για την εργατική τάξη και τα συνδικάτα της.
Το δυνάμωμα του αγώνα, η συμπόρευση με τους κομμουνιστές στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, η σύγκρουση με το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, είναι όρος αναγκαίος για την προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζομένων, στην πάλη για να εκλείψουν μια για πάντα οι αιτίες που μετατρέπουν σε αχανείς «κοιλάδες των Τεμπών» τους χώρους δουλειάς.