Γράφει ο Ιωάννης Ζαφειρόπουλος
Πέρασαν δύο χρόνια από τότε που η κακοκαιρία Daniel έπληξε με πρωτοφανή σφοδρότητα τη Θεσσαλία και βύθισε τα Φάρσαλα και τις γύρω περιοχές σε μία από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές των τελευταίων δεκαετιών. Οι πλημμύρες που ακολούθησαν την ανελέητη νεροποντή της 5ης Σεπτεμβρίου 2023 άφησαν πίσω τους καταστροφή, αλλά και ένα άνευ προηγουμένου κύμα αλληλεγγύης και αντοχής από την τοπική κοινωνία.
Η καταστροφή της 5ης Σεπτεμβρίου
Μέσα σε λίγες ώρες, η βροχόπτωση ξεπέρασε τα ιστορικά όρια. Ο ποταμός Ενιπέας υπερχείλισε, παρασέρνοντας καλλιέργειες, δρόμους και υποδομές. Τα νερά εισέβαλαν σε σπίτια και καταστήματα, εγκλωβίζοντας κατοίκους και καταστρέφοντας περιουσίες ζωής.
Τα επίσημα στοιχεία για τη Θεσσαλία ήταν συγκλονιστικά, και η περιοχή των Φαρσάλων δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Πάνω από 800 σπίτια και αγροτικές μονάδες υπέστησαν σοβαρές ζημιές ή καταστράφηκαν, καλλιέργειες σε χιλιάδες στρέμματα πνίγηκαν στο νερό και τη λάσπη, οι υποδομές υπέστησαν τεράστια φθορά, κάτοικοι εγκλωβίστηκαν και χρειάστηκαν διάσωση με ελικόπτερα και λέμβους. Για τους κατοίκους, οι σκηνές εκείνης της ημέρας είναι ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη. Σπίτια πλημμυρισμένα, δρόμοι που είχαν γίνει ποτάμια και μία αίσθηση αδυναμίας μπροστά στην ορμή της φύσης.
Ο χρόνος πέρασε, οι πληγές έμειναν
Στα χωριά των Φαρσάλων, η λάσπη καθαρίστηκε από τους ίδιους τους κατοίκους. Οι πρώτες ημέρες μετά την καταστροφή χαρακτηρίστηκαν από αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη και απουσία.
Παρά τις υποσχέσεις για άμεση στήριξη, πολλοί κάτοικοι καταγγέλλουν ότι αποζημιώσεις καθυστέρησαν ή δεν δόθηκαν ποτέ, αντιπλημμυρικά έργα είτε δεν ξεκίνησαν είτε έμειναν ημιτελή, κανένας επίσημος σχεδιασμός για την αποκατάσταση της αγροτικής παραγωγής δεν εφαρμόστηκε στην πράξη και ο Δήμος, πέρα από λίγες δηλώσεις, δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, έχοντας ως αποτέλεσμα η βιωσιμότητα της πληγωμένης επαρχίας να παραμένει στο έλεος του Θεού.