Η φετινή καλλιεργητική περίοδος φασολιού φέρνει διφορούμενα αποτελέσματα για τους Έλληνες αγρότες, καθώς η σημαντική αύξηση της παραγωγής συνοδεύεται από μια ανησυχητική πτώση στις τιμές χονδρικής. Η στροφή προς την καλλιέργεια φασολιού, ως απάντηση στην κακή πορεία του βαμβακιού, φαίνεται να έχει δημιουργήσει νέα προβλήματα.
Φέτος, στην Θεσσαλία και γενικότερα στην Ελλάδα, παρατηρείται ένας τετραπλασιασμός των καλλιεργούμενων εκτάσεων φασολιού, καθώς πολλοί αγρότες είδαν σε αυτό μια ευκαιρία διαφυγής από τις πιέσεις που ασκούνται στις χαμηλές τιμές βάμβακος. Η απόφαση αυτή, αν και λογική εκ πρώτης όψεως, δεν συνοδεύτηκε από την απαραίτητη στρατηγική διαχείριση της παραγωγής. Η έλλειψη συμβάσεων από πολλούς αγρότες, για τη διοχέτευση του προϊόντος στην αγορά, αποτελεί πλέον έναν σημαντικό παράγοντα ανασφάλειας.
Παραγωγή και τιμές
Σε επίπεδο παραγωγής, η φετινή σοδειά κινείται σε φυσιολογικά επίπεδα, αγγίζοντας κατά μέσο όρο τα 200 κιλά ανά στρέμμα. Αυτό έρχεται σε ευχάριστη αντίθεση με την περσινή χρονιά, όπου ο παρατεταμένος καύσωνας περιόρισε την παραγωγή κατά μέσο όρο στα 120 κιλά ανά στρέμμα. Η αυξημένη προσφορά, όμως, έχει ήδη αρχίσει να επηρεάζει τις τιμές.
Οι προβλέψεις για την τιμή χονδρικής του φασολιού φέτος κυμαίνονται μεταξύ 1 – 1,2 ευρώ ανά κιλό, σημαντικά χαμηλότερα από τα 1,3 – 1,6 ευρώ ανά κιλό που ίσχυαν πέρυσι. Μάλιστα, για να γίνει αποθήκευση του προϊόντος, πρέπει να γίνει η απαραίτητη επεξεργασία (απομάκρυνση ξένων υλών) του φασολιού, προσθέτοντας επιπλέον κόστος.
Η ανάγκη για ολοκληρωμένο σχέδιο
Για να παραμείνει κερδοφόρα η καλλιέργεια του φασολιού στην Ελλάδα, απαιτείται ένα ολοκληρωμένο και μακροπρόθεσμο σχέδιο. Δεν αρκεί οι αγρότες να στραφούν σε μια νέα καλλιέργεια απλώς επειδή οι εναλλακτικές φαίνονται ασύμφορες. Χρειάζεται ένα πλαίσιο που θα επιτρέπει στον αγρότη να επενδύει με ασφάλεια, γνωρίζοντας ότι η παραγωγή του θα διοχετευθεί στην αγορά σε δίκαιες και καλές τιμές.
Ένα τέτοιο σχέδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει την ανάπτυξη συλλογικών σχημάτων παραγωγών, που θα μπορούν να διαπραγματεύονται καλύτερες τιμές και να διασφαλίζουν συμβάσεις με τη βιομηχανία τροφίμων και τους εμπόρους. Επιπλέον, είναι κρίσιμη η ενίσχυση της μεταποίησης του φασολιού εντός της χώρας, προσθέτοντας αξία στο προϊόν και δημιουργώντας νέα κανάλια διάθεσης.
Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – Γ.Γ.