Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΟΓΕΔΥ) ζητά την άμεση λογοδοσία των υπευθύνων για τις «διοικητικές αστοχίες» του ΟΠΕΚΕΠΕ, οι οποίες οδήγησαν στην επιβολή προστίμου ύψους 415 εκατομμυρίων ευρώ από την Κομισιόν σε βάρος της Ελλάδας. Η απαίτηση αυτή έρχεται ως απάντηση στο non-paper που δημοσίευσε χθες το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥπΑΑΤ), στο οποίο υποστηρίζεται ότι το υπέρογκο πρόστιμο οφείλεται σε καθαρά «διοικητικές αστοχίες».
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Η Ομοσπονδία μας παρακολουθεί με απόλυτη σοβαρότητα τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν τη διαβίβαση της σχετικής δικογραφίας από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) προς τη Βουλή των Ελλήνων, με αντικείμενο την ενδεχόμενη εμπλοκή δύο πρώην Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε ποινικά αδικήματα με γεωργικά κονδύλια της ΕΕ.
Η ανακοίνωση της EPPO αναφέρεται σε έρευνα σχετικά με φερόμενο οργανωμένο σχέδιο απάτης που αφορά γεωργικά κονδύλια και διαφθορά στην οποία εμπλέκονται δημόσιοι λειτουργοί και κατά τη διάρκεια της έρευνας αυτής, προέκυψαν πληροφορίες σχετικά με την ενδεχόμενη εμπλοκή δύο πρώην υπουργών στη συνδρομή και υποκίνηση κατάχρησης (απιστία;) γεωργικών κονδυλίων της ΕΕ κατά την άσκηση των επίσημων καθηκόντων τους, δηλαδή υπαινίσσεται ενδείξεις πολιτικής καθοδήγησης ή διευκόλυνσης της παρανομίας!!!
Η αποστολή δικογραφίας που αφορά Υπουργούς, με βάση το αυστηρό πρωτόκολλο της EPPO, αποτελεί ένδειξη ύπαρξης αδιάσειστων αποδεικτικών στοιχείων και προφανώς σε ουδεμία περίπτωση δε δύναται να πρόκειται για προσωπική αντιπαράθεση ή πολιτική στοχοποίηση.
Η Ομοσπονδία μας είχε εγκαίρως και επανειλημμένα επισημάνει ότι οι φερόμενες ως “διοικητικές αστοχίες” στο ΥπΑΑΤ δεν ήταν απλά ζήτημα οργανωτικής αδυναμίας, αλλά παρήγαγαν σοβαρούς κινδύνους κακοδιαχείρισης, παράκαμψης των κανόνων και απώλειας ευρωπαϊκών πόρων. Σήμερα, δικαιώνεται πλήρως.
Δεν μπορεί, ωστόσο, να μην επισημανθεί η ιδιότυπη ειρωνεία που προκύπτει από το γεγονός ότι ο ένας εκ των δύο πρώην Υπουργών ήταν εκείνος που εισηγήθηκε και καθιέρωσε τον Κώδικα Ηθικής και Δεοντολογίας των Δημοσίων Υπαλλήλων. Μια πρωτοβουλία με σαφή θεσμικό προσανατολισμό, η οποία ωστόσο, υπό το φως των σημερινών εξελίξεων, προσλαμβάνει αναπόφευκτα διαφορετικό συμβολικό περιεχόμενο. Ο έτερος δε πρώην Υπουργός ΑΑΤ, σχετικά πρόσφατα, είχε απασχολήσει την επικαιρότητα λόγω επίδειξης καταδικαστέας συμπεριφοράς απέναντι σε εργαζόμενο στο χώρο του αεροδρομίου, γεγονός που οδήγησε στη διαγραφή του από το κόμμα του. Η μετέπειτα επαναφορά του στους κόλπους του κόμματος, συνοδευόμενη πλέον από εικαζόμενη σοβαρή ποινική εμπλοκή του σε υπόθεση κακοδιαχείρισης ευρωπαϊκών πόρων, δημιουργεί προβληματισμό για την ορθότητα της πολιτικής του «αμνήστευσης». Η συγκυρία αυτή, ανεξαρτήτως της τελικής νομικής έκβασης, προκαλεί έντονο προβληματισμό για τη συνέπεια μεταξύ θεσμικών εξαγγελιών, προσωπικών συμπεριφορών και πολιτικής ευθύνης.
Οι δημόσιες τοποθετήσεις των εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων, με τις οποίες δηλώνεται η πεποίθησή τους περί αθωότητας, δεν απαντούν στο βασικό και εύλογο ερώτημα που τίθεται: Εφόσον δεν προκύπτει ευθύνη, ποιοι είναι οι λόγοι που οδήγησαν την Ευρωπαία Εισαγγελέα να διαβιβάσει στη Βουλή μια δικογραφία για κακοδιαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων; Η πορεία προς τη δικαστική διερεύνηση δεν μπορεί να προέκυψε άνευ λόγου και αιτίας.
Η ΠΟΓΕΔΥ δεν πανηγυρίζει για το ισχυρό πολιτικό τραύμα του ΥπΑΑΤ, απλώς επιβεβαιώνει πως όταν λες την αλήθεια, κάποια στιγμή δικαιώνεσαι. Η Ομοσπονδία μας δεν ανήκει ούτε στους τιμητές ούτε στους ανακριτές. Αντιπροσωπεύει όλους τους μάχιμους γεωτεχνικούς που υπερασπίζονται με ζήλο το δημόσιο συμφέρον, και σε αυτόν τον ρόλο θα παραμείνει.
Ζητούμε την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης, χωρίς σκιές, χωρίς υπεκφυγές. Όποιοι ευθύνονται, πολιτικά, διοικητικά ή ποινικά, σε όποια θέση και αν κατέχουν ή κατείχαν, είναι καιρός να λογοδοτήσουν. Διότι στο ΥπΑΑΤ, το ευρωπαϊκό χρήμα και ο κόπος των γεωτεχνικών δεν είναι προσωπικό φέουδο κανενός.
Κι αν σήμερα ορισμένοι προσβλέπουν σε θεσμική υποστήριξη από την Ομοσπονδία μας, ας αναλογιστούν ότι δεν είναι μακρινές οι εποχές όπου οι φωνές μας αμφισβητήθηκαν, εκδιώχθηκαν ή υποβαθμίστηκαν με τρόπο απαξιωτικό. Η συγκυρία διδάσκει πως η θεσμική αξιοπρέπεια δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αποθεματικό που χτίζεται ή φθείρεται με βάση τη συνέπεια και τις πράξεις.
Όπως λέει ο σοφός λαός μας «Μην πετάς πέτρες στο πηγάδι που ίσως χρειαστείς να ξαναπιείς νερό».