Σε ανακοίνωση της ΚΟΒ ΚΚΕ Φαρσάλων επισημαίνονται τα εξής:
«Στις μεγάλες εργατικές – λαϊκές εποποιίες θα μείνει η 1η Μάη 1945, η μέρα που η Κόκκινη Σημαία της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών υψώθηκε θριαμβευτικά στο Ράιχσταγκ από τον Κόκκινο Στρατό, που είχε συντρίψει τον κύριο όγκο των ναζιστικών στρατευμάτων. Ξημερώνοντας η 9η Μάη του 1945, η Γερμανία παραδόθηκε άνευ όρων.
Η 9η Μάη θα είναι για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των λαών ως η μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, ως μέρα τιμής και υπόκλισης στα εκατομμύρια που έπεσαν στον αγώνα για να συντριβεί ο ιμπεριαλιστικός φασιστικός – ναζιστικός Αξονας, ως μέρα υπενθύμισης της τεράστιας προσφοράς του Κόκκινου Στρατού, του σοβιετικού λαού και των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, στα οποία πρωτοστάτησαν τα Κομμουνιστικά Κόμματα.
Το ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση Φαρσάλων τιμά και υπερασπίζεται από τη βρώμικη ιστορική διαστρέβλωση την τεράστια προσφορά της Σοβιετικής Ενωσης στον αγώνα για τη συντριβή του φασισμού – ναζισμού. Η Σοβιετική Ένωση σήκωσε το κύριο βάρος της πάλης κατά του φασισμού – ναζισμού, πληρώνοντας βαρύτατο κόστος. Το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών, των εργοστασίων, του πλούτου που είχε δημιουργήσει με μεγάλο μόχθο και ενθουσιασμό ο σοβιετικός λαός στη διάρκεια δύο δεκαετιών, καταστράφηκε και λεηλατήθηκε από τους ναζί εισβολείς. Βαρύτατος ήταν και ο φόρος αίματος της Σοβιετικής Ενωσης, που προσέφερε πάνω από 25 εκατομμύρια νεκρούς (σύμφωνα με τα νεότερα ιστορικά στοιχεία) και πάνω από 10 εκατομμύρια ανάπηρους και τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους και ο ανθός του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκοι), της Κομμουνιστικής Νεολαίας (Κομσομόλ) και των οργάνων της σοσιαλιστικής εξουσίας.
Ο σοβιετικός λαός προσέφερε πρωτόγνωρες θυσίες στην τιτάνια μάχη εναντίον του φασισμού – ναζισμού, ακριβώς επειδή πολεμώντας για τη σοσιαλιστική πατρίδα, υπερασπιζόταν το πρώτο εργατικό κράτος και τις σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής που τότε θεμελιώνονταν, όλα όσα είχαν προσφέρει στην ανάπτυξη της σοσιαλιστικής παραγωγής με στόχο την κοινωνική ευημερία. Τα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας αντικατοπτρίστηκαν και στην αμυντική θωράκιση της Σοβιετικής Ενωσης, στις δυνατότητες εξοπλισμού και ανεφοδιασμού του Κόκκινου Στρατού.
Αν συγκρίνει κανείς τις σοβιετικές απώλειες με τις αντίστοιχες της Μ. Βρετανίας (375 χιλιάδες νεκροί) και των ΗΠΑ (405 χιλιάδες νεκροί), κατανοεί εύκολα ποιος έγειρε την πλάστιγγα του πολέμου εναντίον του φασισμού – ναζισμού. Το ίδιο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο Κόκκινος Στρατός, ακόμα και μετά το άνοιγμα του δυτικού μετώπου (1944), προήλαυνε εναντίον 200 γερμανικών μεραρχιών, ενώ τα σύμμαχα καπιταλιστικά κράτη αντιμετώπιζαν μόλις 75 μεραρχίες.
Στην ήττα του φασισμού – ναζισμού καθοριστική ήταν η συμβολή και των λαϊκών εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων. Από την πρώτη στιγμή και με μεγάλο κόστος, με την καθοδήγηση των κομμουνιστών, άνοιξαν το δεύτερο μέτωπο στη ναζιστική Γερμανία και τους συμμάχους της στην καρδιά της κατεχόμενης Ευρώπης. Οργανώνοντας την πάλη των εργατικών – λαϊκών δυνάμεων για την επιβίωσή τους και την ένοπλη αντίσταση, παρεμπόδισαν την οικονομική αφαίμαξη των κατακτημένων χωρών και τη στρατολόγηση των κατεχόμενων πληθυσμών, προξένησαν μεγάλες απώλειες στις δυνάμεις Κατοχής και καθήλωσαν στρατεύματα που θα μπορούσαν να κατευθυνθούν στο ανατολικό μέτωπο.
Αισθανόμαστε υπερήφανοι που το ΚΚΕ αποτέλεσε τον εμπνευστή, οργανωτή και κύριο αιμοδότη της μεγάλης ΕΑΜικής Αντίστασης, ενός από τα μεγαλύτερα αντιστασιακά κινήματα της κατεχόμενης από τον φασιστικό Αξονα Ευρώπης.
Η Εθνική Αλληλεγγύη, το Εργατικό ΕΑΜ, το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, το ΕΛΑΝ, η ΕΠΟΝ, η ΟΠΛΑ και άλλες εργατικές – λαϊκές μαζικές οργανώσεις αγκάλιασαν με τη δράση τους εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, βιοπαλαιστές αγρότες, αυτοαπασχολούμενους της πόλης, νεολαίους και γυναίκες των εργατικών – λαϊκών οικογενειών, έδωσαν φωνή στις ανάγκες και τα όνειρά τους, οργάνωσαν την πάλη τους, με την οποία μπόρεσαν να βγουν στο προσκήνιο της Ιστορίας και να γίνουν οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων.
Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών απέδειξε ότι καμιά εξουσία δεν είναι άτρωτη απέναντι στις μαζικά οργανωμένες και εξοπλισμένες εργατικές – λαϊκές δυνάμεις. Οταν τον Ιούλη του 1941, στην κατειλημμένη Αθήνα, μια δράκα αποφασισμένων κομμουνιστών αποφάσιζε την αντίσταση με όλα τα μέσα στην Τριπλή Φασιστική Κατοχή, τον καιρό που οι ναζιστικές μεραρχίες παρέμεναν αήττητες και προήλαυναν στα σοβιετικά εδάφη, έθετε σκοπούς και στόχους σε αντίθεση και πάλη με τον διαμορφωμένο συσχετισμό δυνάμεων. Ομως οι αποφάσεις της 6ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ αποτέλεσαν τη βάση της ΕΑΜικής εποποιίας, ακριβώς γιατί ήταν οι μόνες που ανταποκρίνονταν στα συμφέροντα και τις ανάγκες της εργατικής – λαϊκής πλειοψηφίας.
Στον ξέφρενο αντικομμουνισμό και στην προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μετέχουν ενεργά και τα ελληνικά αστικά επιτελεία και διανοούμενοι – απολογητές της καπιταλιστικής εξουσίας. Φτάνουν να αποκαλούν την Αντίσταση «τρομοκρατία»! Εμφανίζουν την παραδειγματική τιμωρία των δωσίλογων ως «σφαγές αμάχων». Προβάλλουν τη δημιουργία οργανώσεων τύπου Ταγμάτων Ασφαλείας και της συνεργασίας τους με τους κατακτητές ως ανάγκη «αθώων να προστατευθούν από το αιματηρό όργιο που εξαπέλυσαν εναντίον τους οι κομμουνιστές»!
Παράλληλα, ενοχοποιούν την ένοπλη εργατική – λαϊκή πάλη του Δεκέμβρη 1944 και των χρόνων 1946 – 1949, γιατί, παρά την ήττα της, φοβούνται τις παρακαταθήκες της. Ο ηρωικός αγώνας του λαού της Αθήνας και του Πειραιά τον Δεκέμβρη 1944, όπως και ο αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) αποτελούν ορόσημα και κορύφωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, που με τη θετική και την αρνητική τους πείρα μπορούν να φωτίσουν τον δρόμο των μελλοντικών αγώνων ενάντια στην καπιταλιστική εξουσία.
Το ΚΚΕ, με το αίμα των καλύτερων παιδιών του, έχει αποδείξει την αφοσίωσή του στην εργατική τάξη, στο δίκιο του λαού, στον σοσιαλισμό, στον προλεταριακό διεθνισμό! Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ορμή και γνώση. Προχωράμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα.
Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό. Είναι βαθιά και επιστημονικά θεμελιωμένη η πεποίθησή μας ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της αναζωογόνησης του Κομμουνιστικού Κινήματος, των νέων ορμητικών και νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων δεν μας αποθαρρύνει, γιατί γνωρίζουμε ότι θα ανατραπεί. Εχουμε εμπιστοσύνη στις θέσεις μας, που επιβεβαιώνονται από τις εξελίξεις, έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη.
Το ΚΚΕ βαδίζει στις αναμετρήσεις που είναι μπροστά μας πιο έμπειρο και πιο εξοπλισμένο. Πορευόμαστε με έναν και μόνο σκοπό: Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη αντικαπιταλιστική συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντεργατική – αντιλαϊκή πολιτική και θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση.
Για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων, με την εργατική – λαϊκή νίκη, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό!