Με την είσοδο του Ιούλη και το επίσημο τέλος των αλωνιών στον κάμπο από σιτηρά και κριθάρι, ξεκινάει η περίοδος συγκέντρωσης του άχυρου σε δέματα, και η μεταφορά αυτών σε αποθήκες, από εμπόρους και αγρότες.Κατά την αρχαιότητα ιδιαίτερα μετά την εμφάνισή της γεωργίας, οι μήνες είχαν συγκεκριμένο όνομα αναλόγως με τις εργασίες που γινόταν την εποχή εκείνη. Συγκεκριμένα, τότε που δεν υπήρχαν οι σύγχρονες μηχανές ο Ιούλιος μήνας ονομαζόταν και αλωνάρης, αφού αυτό το μήνα γινόταν ο αλωνισμός των δημητριακών.
Ως γνωστόν λόγω της μεγάλης διαθεσιμότητας αυτή την εποχή η ελκυστική τιμή του δέματος προσελκύει ολοένα και περισσότερες κτηνοτροφικές μονάδες να προμηθευτούν από τώρα σε ευνοϊκότερες τιμές.Οι νοικοκύρηδες και προνοητικοί κτηνοτρόφοι αποθηκεύουν αρκετά δέματα για τις μονάδες τους, αυτό τον μήνα, έτσι ώστε να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του χειμώνα. Η δυσκολία όμως που υπάρχει έγκειται στην ρευστότητα των κτηνοτρόφων την συγκεκριμένη περίοδο.
Αυτή την εποχή ένα δέμα 25 κιλών, από έμπορο κοστίζει περίπου 1 ευρώ, συν τα εργατικά-φορτωτικά έξοδα από 0,4 – 0,6 ευρώ/δέμα.
Τον χειμώνα αναλόγως τον καιρό που θα κάνει με παγωνιές και χιόνια η έλλειψη στην αγορά μπορεί να εκτοξεύσει την τιμή του, δύο ακόμα τρεις φορές πάνω από την τιμή που υπήρχε το καλοκαίρι, εκτοξεύοντας το κόστος, με ορισμένους κτηνοτρόφους να χάνουν λόγω της υψηλής τιμής και κάποιους εμπόρους να κερδίζουν από την αποθήκευση των δεμάτων.
Γ.Γ.