Για έναν «χαμηλής πτήσης», αντιαναπτυξιακό και κοινωνικά άδικο Προϋπολογισμό, που δεν επιβεβαιώνει την περιλάλητη «κανονικότητα» που ευαγγελίζεται η Κυβέρνηση έκανε λόγο η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής ν. Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, κατά την σχετική συζήτηση στη Βουλή: «Πρόκειται για έναν Προϋπολογισμό που έχει ως βασικό θύμα τη μικρομεσαία τάξη … που είναι πάλι στηριγμένος στο γνωστό αντιαναπτυξιακό τρίπτυχο: διαρκής υπερφορολόγηση / επιβάρυνση των μικρομεσαίων / χαμηλές δημόσιες επενδύσεις λόγω τεχνητής συγκράτησης των δαπανών», τόνισε.
Η Λαρισαία βουλευτής υπογράμμισε το γεγονός πως η πολιτικήτης ΝΔ ακολουθεί καταπόδας τις τακτικές των δύο προηγούμενων κυβερνήσεων, από την στιγμή που και η ίδια επιβάλλει στους πολίτες πρωτογενές πλεόνασμα άνω των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ, διατηρώντας στο ακέραιο τις δεσμεύσεις των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προς τους Εταίρους, για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022.
Η Ευαγγελία Λιακούλη κατά την τοποθέτησή της αναφέρθηκε στο γνώριμο φαινόμενο διαδοχικών κυβερνήσεων, που επαναλαμβάνει και η τωρινή, όχι μόνο της επιβολής, αλλά και αύξησης της έμμεσης φορολογίας, η οποία αποτελεί και την πιο άδικη μορφή φορολογίας από όλες όσες μπορεί να επιβάλει ένα κράτος στους πολίτες: «Αν δει κανείς προσεκτικά τα νούμερα των ετών από 2014 έως σήμερα, θα διαπιστώσει την κορύφωση του λόγου μεταξύ άμεσης και έμμεσης φορολογίας. Θα δει ότι η Πολιτεία ολοένα και περισσότερο στηρίζεται στον «οβολό» των αδυνάτων. Ίδιας σημασίας είναι η αύξηση όμως του ΦΠΑ σε ένα προϊόν για κάποιον που έχει ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ και για κάποιον που έχει εισόδημα 100.000 ευρώ;», αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά.
Στο ίδιο πλαίσιο, η Λαρισαία πολιτικός εγκάλεσε την κυβέρνηση για την χαρακτηριστική έλλειψη σοβαρού και ολοκληρωμένου σχεδίου σε σχέση με την Αυτοδιοίκηση, κάτι που αποτυπώνεται και στο σχετικό κεφάλαιο του Προϋπολογισμού του 2020: «Περιορίζετε δραστικά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση – που είναι ο τομέας ευθύνης μου – μειώνοντας το εθνικό σκέλος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και τη χρηματοδότηση των τεχνικών προγραμμάτων των Δήμων. Δυστυχώς, φαίνεται ότι αντιμετωπίζετε την Αυτοδιοίκηση σαν ένα είδος ‘’πολιτικού ανηλίκου’’, που δεν έχει ακόμα μάθει να μπουσουλάει, πόσο μάλλον να περπατάει. Και αυτό γιατί θέλετε να εξαρτάται από εσάς, γιατί θέλετε να την ελέγχετε», υπογράμμισε κλείνοντας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χαράλαμπος Αθανασίου): Καλείται τώρα στο Βήμα η κυρία Ευαγγελία Λιακούλη από το Κίνημα Αλλαγής και στη συνέχεια θα δοθεί ο λόγος στον Υφυπουργό, τον κ. Μηταράκη.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η συζήτηση του Προϋπολογισμού είναι σημαντική, είναι κοινοβουλευτικά θεσμική, κορυφώνει και κλείνει τη χρονιά, αλλά βεβαίως είναι και αυτό που λέμε, «μία εικόνα, χίλιες λέξεις».
Αποτελεί την συμπύκνωση της πολιτικής που ήδη εξήγγειλε η νέα Κυβέρνηση στις προγραμματικές της δηλώσεις.
Με άλλα λόγια, είναι ο καθρέφτης της.
Αυτό το πολυσέλιδο κείμενο είναι το πολιτικό εργαλείο, με το οποίο η Κυβέρνηση υπόσχεται στους πολίτες λύσεις για τα μικρά και τα μεγάλα.
Είναι η πυξίδα της κυβέρνησης για τον οδικό χάρτη που υποτίθεται ότι βήμα-βήμα θα μας οδηγήσει στην ανάπτυξη.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση καλεί τους πολίτες να αρχίσουν να ευτυχούν.
Οι πολίτες θέλουν να ευτυχήσουν, θέλουν να είναι αισιόδοξοι, θέλουν να τελειώσει οριστικά η «πολιτική τραμπάλα», γιατί κουράστηκαν.
Γιατί οι περισσότεροι από αυτούς «ίδρωσαν τη φανέλα» για να βγει το κάρο από τη λάσπη υπερφορολογούμενοι, αφαιμαγμένοι και πολλοί από αυτούς καθημαγμένοι.
Μετά από την μοιραία Κυβέρνηση Καραμανλή και την επακόλουθη πτώχευση της χώρας, μετά από εννέα χρόνια αιματηρές θυσίες και φυγή περίπου επτακοσίων χιλιάδων παιδιών μας πτυχιούχων στο εξωτερικό, μετά από εννέα χρόνια που σημαδεύτηκαν από τρία μνημόνια, άπειρες απεργιακές κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια, πολιορκίες της Βουλής, μετά από εννέα χρόνια με πέντε διαφορετικές κυβερνήσεις, οι περισσότερες των οποίων πολυκομματικές με διαφορετικές συνθέσεις κομμάτων κάθε φορά, κανένας δεν μπορεί εδώ μέσα να πει «δεν γνώριζα, δεν ήξερα».
Οι πολίτες περιμένουν τα Χριστούγεννα του 2019, αλλά ταυτόχρονα στρέφουν το βλέμμα στη συζήτηση της κορωνίδας της ετήσιας κοινοβουλευτικής δραστηριότητας.
Γνωρίζουν ότι ο Προϋπολογισμός του 2020 θα έπρεπε να σηματοδοτεί πως φτάσαμε στην κανονικότητα, την οποία έχετε εξαγγείλει και την έχετε κάνει σημαία, κύριοι Υπουργοί, ομνύοντας σε αυτήν καθημερινά.
Είναι όμως έτσι;
Αλλάξαμε, κατ’ αρχήν, τον τρόπο αντίληψης και προσέγγισης του Προϋπολογισμού ή τον αντιμετωπίζουμε ως μία τυπική διεκπεραιωτική διαδικασία, μία ιδιότυπη μετάφραση σε αριθμούς των πολιτικών ευχολογίων μιας κυβέρνησης -φέτος το ευχέλαιο, του χρόνου το μνημόσυνο – μία αντιμετώπιση καθαρά στενής λογιστικής προσέγγισης, μία αντιμετώπιση αποστεωμένης και στατικής παράθεσης αριθμών που ακολουθείται από τους μεταξύ μας παράλληλους μονολόγους;
Και ας μην ξεχνάμε το ευφυολόγημα του γνωστού Άγγλου επιστήμονα του προ προηγούμενου αιώνα, του Λόρδου Κέλβιν, πως τα μαθηματικά είναι η μόνη αξιόλογη μεταφυσική.
Χρειάζεται να μιλάμε όμως εμείς με όρους μεταφυσικής ή τελικά μόνο η μεταφυσική μας έχει μείνει;
Αν συνεχίσουμε στον γνωστό μέχρι τώρα δρόμο, αν ακολουθήσουμε την πεπατημένη, αν αντιμετωπίσουμε τον Προϋπολογισμό της υποτιθέμενης «κανονικότητας» με τους παλιούς λογιστικούς μαθηματικούς όρους, μέχρι πού αλήθεια μπορούμε να φτάσουμε;
Πού μπορούμε να φτάσουμε, όταν προσπαθούμε να λύσουμε ξανά και ξανά την ίδια εξίσωση με λάθος όρους και λάθος προϋποθέσεις;
Μπορούμε να προσδοκούμε ότι θα φτάσουμε κάποτε στο σωστό αποτέλεσμα;
Φοβάμαι πως όχι.
Είναι δική σας ευθύνη ο Προϋπολογισμός.
Εμείς έχουμε τη δική μας πρόταση, αλλά είμαστε αναγκασμένοι να συζητήσουμε πάνω στο δικό σας σχέδιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, πρόκειται για έναν «χαμηλής πτήσης» Προϋπολογισμό, αντιαναπτυξιακό και κοινωνικά άδικο.
Και αυτό το λένε πολλοί.
Έχουν δίκιο;
Έχουν δίκιο και ξέρετε γιατί;
Γιατί πρόκειται για έναν Προϋπολογισμό που ακολουθεί το παράδειγμα των προηγούμενων.
Έχει βασικά θύματα τη μικρομεσαία τάξη, στην οποία δίνετε το «τυράκι», αλλά αφήνετε ακριβώς δίπλα και τη φάκα.
Έναν Προϋπολογισμό που είναι πάλι στηριγμένος στο γνωστό αντιαναπτυξιακό τρίπτυχο: Διαρκής φορολόγηση / επιβάρυνση των μικρομεσαίων / χαμηλές δημόσιες επενδύσεις λόγω τεχνητής συγκράτησης των δαπανών.
Η πολιτική σας ακολουθεί ακριβώς την πολιτική που ακολούθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Τι άλλο συνιστά, αλήθεια, η πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασμα άνω των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ;
Οι δεσμεύσεις των δύο προηγούμενων κυβερνήσεων για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 παραμένουν στο ακέραιο.
Κουβέντα δεν λέτε για αυτό.
Τσιμουδιά δεν βγάζετε.
Η σημερινή Κυβέρνηση επέλεξε να μην επαναδιαπραγματευτεί το ποσοστό, αλλά αντίθετα να το εκμεταλλευθεί, προκειμένου να κάνει αναδιανομή των υπερπλεονασμάτων.
Στην πεπατημένη, λοιπόν, τακτική του ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί κατά πόδας και η Νέα Δημοκρατία.
Όμως άλλα είχατε υποσχεθεί πριν από έξι μήνες.
… Στήθηκε τις προηγούμενες ημέρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα μεγάλο επικοινωνιακό παιχνίδι από πλευράς Κυβέρνησης, πάνω στο φορολογικό νόμο που πέρασε από τη Βουλή και το παρακολούθησα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Οι πολυδιαφημισμένες φοροελαφρύνσεις, όμως, δεν αφορούν τα εισοδήματα όσων υπέστησαν τη μεγάλη φορολογική αφαίμαξη των προηγούμενων ετών.
Αφορούν σε πολύ μικρό βαθμό τα πολύ χαμηλά έως χαμηλά εισοδήματα, αλλά κυρίως αφορούν τις επιχειρήσεις, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως το οικονομικό επιτελείο επεξεργάστηκε κάποιο συνολικό, ολιστικό θα έλεγα, σχέδιο ακόμη και γι’ αυτές.
Ad hoc λοιπόν πυροτεχνήματα για τις «ειδήσεις των 20.00΄», για άλλη μία φορά.
Ψηφίζοντας ελαφρυντικά, υποτίθεται, μέτρα πριν από δέκα μέρες, έρχεστε σήμερα με τον προϋπολογισμό και ξαναρίχνετε το βάρος στην ίδια κατηγορία πολιτών, μέσω της έμμεσης φορολογίας.
Την πιο άδικη δηλαδή φορολογία από όλες όσες μπορεί να επιβάλει ένα κράτος στους πολίτες και που κατ’ εξακολούθηση επέβαλε και ο ΣΥΡΙΖΑ στους πολίτες.
Αν δει κανείς προσεκτικά τα νούμερα των ετών από 2014 έως σήμερα, θα διαπιστώσει την κορύφωση του λόγου μεταξύ άμεσης και έμμεσης φορολογίας.
Θα δει ότι η Πολιτεία ολοένα και περισσότερο στηρίζεται στον «οβολό» των αδυνάτων, στους «καθημαγμένους» που έλεγα πριν.
Ίδιας σημασίας είναι η αύξηση όμως του ΦΠΑ σε ένα προϊόν για κάποιον που έχει ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ και για κάποιον που έχει εισόδημα 100.000 ευρώ;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι η γαλαντομία η οποία εφαρμόζεται από τις τελευταίες διαδοχικές κυβερνήσειςστηρίζεται στα εξαντλητικά υπερπλεονάσματα και δείχνει έλλειμμα κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού.
Πού είναι τα επιτελεία σας, αλήθεια, κύριοι Υπουργοί;
Πού είναι οι επιτελικοί σας σχεδιασμοί;
Πού είναι επιτέλους «οι επιτελικοί για να επιτελέσουν»;
Τόσες εκατοντάδες άνθρωποι των περιβόητων τεχνοκρατικών και πολιτικών επιτελείων σας, που λέτε ότι σκέφτονται στη νέα ορθή κατεύθυνση, είναι δυνατόν ο Προϋπολογισμός που εκπόνησαν, να βασίζεται πάνω σε κάτι που «έχει ταβάνι», να βασίζεται σε δυσβάσταχτα έμμεσα φορολογικά βάρη;
Τόσο κλασικοί και τόσο προβλέψιμοι πια οι επιτελείς σας;
Τελικά, αυτό που μας μένει μόνο να πούμε είναι ότι δυστυχώς ακολουθείτε την πεπατημένη και μόνο.
Περιορίζετε δραστικά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση – που είναι ο τομέας ευθύνης μου – περιορίζοντας το εθνικό σκέλος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και τη χρηματοδότηση των τεχνικών προγραμμάτων των Δήμων.
Δυστυχώς, φαίνεται ότι αντιμετωπίζετε την Αυτοδιοίκησησαν ένα είδος «πολιτικού ανηλίκου», που δεν έχει ακόμα μάθει να μπουσουλάει, πόσο μάλλον να περπατάει.
Θέλετε να εξαρτάται από εσάς, γιατί θέλετε να την ελέγχετε.
Δυστυχώς, αυτό το οποίο εμείς παρατηρούμε και αυτό πουέχουμε να πούμε είναι μόνο ένα:
Πως οι πολιτικές μιας κυβέρνησης είναι βέβαιο ότι δεν ξεκινούν και δεν τελειώνουν σε έναν προϋπολογισμό.
Υπάρχει εύρος ανάπτυξης πολιτικών τόσο για τα μικρά, όσο καιγια τα μεγάλα.
Ο προϋπολογισμός όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαν το ρεφρέν του τραγουδιού, κύριοι Υπουργοί, το βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου και το λες ξανά και ξανά.
Το θέμα είναι ότι προσπαθώ να ακούσω όλο το τραγούδι σας, να ακούσω τη μουσική σας, αλλά αντί για εμβατήριο που θα συνοδεύει την παρέλασή σας, όπως εξαγγείλατε, μόλις και μετά βίας ακούω έναν ανεπαίσθητο ψίθυρο.
Αναρωτιέμαι λοιπόν: Είναι δυνατόν να παρελαύνετε με ψίθυρο;
Δεν είναι, κατά την άποψή μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Κινήματος Αλλαγής)