Του Αχιλλέα Μπακαλέξη
Με αφορμή τις εκλογές της 26ης Μαΐου για την ανάδειξη των εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης (δημάρχων, περιφερειαρχών) και της ευρωβουλής, πρέπει να επισημάνουμε αυτό που όλοι σκέφτονται ότι είναι σωστό, αλλά δεν το κάνουν.
Δηλαδή να επιβραβεύσουν εκείνους που αξίζουν και όχι τους αλεξιπτωτιστές και τους καιροσκόπους, για να βελτιωθούν οι δήμοι μας, οι περιφέρειες μας και να σταλούν οι πιο ικανοί στις Βρυξέλλες για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας μας, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αντί γι’ αυτό στις επικείμενες εκλογές, κυρίως στις δημοτικές αρκετοί είναι εκείνοι που θα ψηφίσουν συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα, καθώς και κάποιους προς τους οποίους έχουν υποχρέωση για διάφορους λόγους. Έτσι έχουν χωριστεί οικογένειες για να ανταποκριθούν σε όλες τις υποχρεώσεις τους. Αυτός ο διαχωρισμός δεν γίνεται πάντα ομαλά και επέρχονται συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις μέχρι το σημείο να κόβεται η καλημέρα.
Υπάρχει και η αδήλωτη ψήφος. Πολλοί πολίτες δεν εκφράζονται, περιμένουν την τελευταία στιγμή να αποφασίσουν. Σκέφτονται, ξανασκέφτονται ποιοι είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι, που μπορούν να προσφέρουν στο δήμο ή στην περιφέρεια καθώς και στο ευρωκοινοβούλιο, με έργα και όχι με λόγια. Είναι αυτή που αντιστέκονται στην προπαγάνδα των διαφημιστικών μηνυμάτων, που καταλαβαίνουν πως οι περισσότερες υποσχέσεις των υποψηφίων δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Είναι ρεαλιστές, δύσπιστοι και επιφυλακτικοί γιατί έχουν δει πολλά τα μάτια τους στην ελληνική πραγματικότητα. Στην πολιτική ζωή περισσεύει υποκρισία, η αλαζονεία, ενώ αυξάνεται η αναξιοκρατία και έτσι παραμερίζονται οι άξιοι που θέλουν να προσφέρουν με τις καινοτόμες ιδέες τους και την τόλμη τους. Ακόμη οι περισσότεροι πολίτες δυσκολεύονται να αποφασίσουν ποια παράταξη να ψηφίσουν, αφού είναι τόσες πολλές υποψηφιότητες ακόμη και σε μικρές πόλεις. Η αρχομανία των Ελλήνων καλά κρατεί. Όλοι θέλουν να είναι αρχηγοί συμπαρασύροντας και τους φανατικούς υποστηρικτές τους και τους υποψηφίους συμβούλους τους.
Αυτοί που “τελούν σε σύγχυση” είναι οι νέοι ψηφοφόροι που ψηφίζουν για πρώτη φορά. Επηρεασμένοι από την έντονη αμφισβήτηση τους, είναι ικανοί να ψηφίσουν λευκό, να επιλέξουν εκείνους που θα τους προτείνουν οι γονείς τους ή να απέχουν από τις εκλογές.
Τελικά ο προβληματισμός είναι μεγάλος και όσο περνούν οι μέρες θα αυξάνεται. Ας ελπίσουμε ότι θα προτιμήσουμε να δώσουμε την ψήφο μας τους πιο άξιους, για το γενικό καλό, παρά για το ατομικό. Πρέπει να τιμωρήσουμε με την ψήφο μας, εκείνους που προσπαθούν να δελεάσουν τον κόσμο μοιράζοντας καθρεφτάκια, όπως έκαναν κάποτε οι αποικιοκράτες στους ιθαγενείς.
Είναι η τελευταία μας ευκαιρία, ως πολίτες που θέλουμε να συμμετάσχουμε ενεργά και συνειδητά στα κοινά, για να συμβάλλουμε στη βελτίωση των συνθηκών κάθε περιοχής, σε όλη την ελληνική επικράτεια, αλλά και να σταλούν οι πιο ικανοί στην Ευρώπη για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της χώρας μας.