Ας υποθέσουμε ότι είστε από αυτούς που δεν ξέρουν να δοκιμάζουν κρασί και ότι χρειάζεστε έναν τρόπο για να μάθετε να εκτιμάτε την ποιότητα, χωρίς να διαθέσετε περισσότερο χρόνο απ’ όσο χρειάζεται για να διαβάσετε.
Το κρασί αποτελείται κατά 88% από νερό. Το υπόλοιπο είναι τα συστατικά που του δίνουν τη γεύση και το άρωμα. Είναι η αλκοόλη, διαλυμένα οργανικά οξέα (όπως το τρυγικό οξύ), που προέρχονται από το σταφύλι, λίγα γραμμάρια από άλλες γευστικές ουσίες και περίπου μισό γραμμάριο αρωματικών ουσιών. Ας δούμε, λοιπόν, πώς αυτή η σύσταση μεταφράζεται σε ποιότητα, σε σχέση με το καθαρό νερό. Κάθε φορά που θέλετε να διαπιστώσετε πόσο καλό είναι ένα κρασί, συγκρίνετέ το με ένα ποτήρι νερό και «μετρήστε τις αποστάσεις».
Επιπλέον, για να διακρίνετε το καλό κρασί, μπορείτε να καταλάβετε πόση σημασία έχει να προέρχεται από αμπελώνες, οι οποίοι βρίσκονται σε εδάφη που είναι ιδιαίτερα γόνιμα, έχουν καλλιεργηθεί σωστά (πότισμα, κλάδεμα) ώστε να έχουν μικρή παραγωγή ανά στρέμμα. Μεγάλες παραγωγές (π.χ. πάνω από 1.000 κιλά σταφύλια ανά στρέμμα) οδηγούν σε κρασιά τα οποία από την καταγωγή τους είναι νερωμένα, αραιωμένα, αδύνατα. Τα κρασιά πολύ υψηλής ποιότητας προέρχονται οπωσδήποτε από αμπελώνες με σημαντικά χαμηλές αποδόσεις, ώστε να έχουν συμπύκνωση συστατικών, γευστικό πλούτο και «πυκνά» αρώματα. Τότε, φυσικά, αξίζουν πολλαπλάσια χρήματα γιατί προσφέρουν πολλαπλάσια απόλαυση.
1. Επίγευση
Αφού καταπιούμε μια γουλιά νερό, αυτόματα κάθε αίσθηση εξαφανίζεται· αντίθετα, το καλό κρασί αφήνει μια αίσθηση αρώματος και γεύσης που παραμένουν στο στόμα. Η διάρκεια αυτής της αίσθησης κρίνει το πόσο καλό είναι ένα κρασί. Όσο πιο μακρά και έντονη είναι αυτή η αρωματικότητα, τόσο καλύτερο είναι το κρασί.
2. Πλούτος
Αν βάλουμε στο στόμα μια γουλιά νερό και αμέσως μετά μια γουλιά λάδι, διαπιστώνουμε μια πολύ μεγάλη διαφορά: το νερό είναι ελαφρύ, ενώ το λάδι πλούσιο, παχύ. Δοκιμάζοντας, λοιπόν, ένα καλό κρασί, θα νιώσουμε σίγουρα μια πλούσια αίσθηση να γεμίζει το στόμα. Όσο πιο πλούσιο εμφανίζεται στον ουρανίσκο ένα κρασί, τόσο καλύτερο είναι.
3. Ισορροπία
Το νερό σχεδόν δεν έχει γεύση· περιέχει ίχνη γευστικών συστατικών. Αντίθετα, το κρασί περιέχει πολλά. Όσο πιο καλό είναι ένα λευκό κρασί, τόσο πιο επιτυχημένη η γευστική ισορροπία ανάμεσα στα γλυκά και τα ξινά του συστατικά.
4. Άρωμα
To πόσιμο νερό δεν περιέχει αρώματα· αντίθετα, το καλό κρασί διακρίνεται από τον πλούτο των αρωμάτων του. Μάλιστα, όσο πιο πολυσύνθετο είναι, τόσο το καλύτερο.
5. Οσμές
Αν θεωρήσουμε ότι το χλώριο υποβαθμίζει την ποιότητα του νερού, με τον ίδιο τρόπο κάθε ξένη προς το κρασί οσμή, το υποβαθμίζει. Έτσι, το κρασί, για παράδειγμα, που μυρίζει ξίδι ή μούχλα, είναι κακό.
6. Χρώμα
Το πόσιμο νερό δεν έχει χρώμα. Πράσινες ανταύγειες για ένα λευκό κρασί είναι σημάδι νεότητας, ενώ λαμπερές και χρυσαφί παραπέμπουν σε ένα ώριμο κρασί.
Πηγή: athinorama.gr