Σ’ αγαπώ…μ’ αγαπάς…χωρίζουμε: διαζύγιο, η σύγχρονη πραγματικότητα.

Τα ποσοστά του διαζευγμένων ατόμων τόσο στη χώρα μας αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν αυξηθεί σε σημαντικό ποσοστό. Ένας στους τέσσερεις γάμους καταλήγει σε διαζύγιο και αναμένεται να αυξηθεί ένας στους δύο. Αν και υπάρχουν διάφοροι λόγοι που ένα ζευγάρι καταλήγει σε διαζύγιο, ένας από τους κυριότερους θεωρείται πως είναι τα ατομικιστικά πρότυπα αξιών που ισχύουν στις δυτικές κοινωνίες, όπου οι άνθρωποι σχετικά εύκολα οδηγούνται σε χωρισμό καθώς οι προσωπικές τους ανάγκες και επιδιώξεις υπερτερούν των συζυγικών. Παρά το γεγονός ότι στις μέρες μας το διαζύγιο φαίνεται να αποτελεί την εύκολη λύση για τα ζευγάρια, η διαδικασία του διαζυγίου δεν παύει να είναι μια από τις δυσκολότερες περιόδους στη ζωή του ανθρώπου και χαρακτηρίζεται ως τραυματική εμπειρία για ολόκληρο το οικογενειακό σύστημα παραπλήσια με αυτή του θανάτου αγαπημένου προσώπου.

Οι σύζυγοι περνούν από διάφορα στάδια μέχρι να φτάσουν στην απόφαση για το διαζύγιο, στάδια όπως αυτό των αυξανόμενων συγκρούσεων και καυγάδων, των φαντασιώσεων χωρισμού, της σταδιακής απόσυρσης τους, αρχικά σε συναισθηματικό επίπεδο και έπειτα σε σωματικό, που μπορεί να καταλήξει στην απομάκρυνση τους ενός από την συζυγική στέγη, της αμφιθυμίας για την καταλληλότητα της επιλογής, της ψευδο-συμφιλίωσης και ενός νέου χωρισμού για να οδηγηθούν τελικά στο διαζύγιο με συνέπειες που δεν περιορίζονται μόνο στη σχέση μεταξύ των πρώην συντρόφων, αλλά έχουν αντίκτυπο στα παιδιά, στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση του ζευγαριού και στο ευρύτερο οικογενειακό και φιλικό δίκτυο.

Τα μέλη των διαζευγμένων οικογενειών καλούνται να διαμορφώσουν τις ζωές τους στηριζόμενοι σε μια νέα πραγματικότητα. Η πορεία προς το διαζύγιο και το διαζύγιο ως τελεσίδικο γεγονός δεν σημαίνει απαραίτητα μόνο καταστροφή. Το διαζύγιο μπορεί να θέσει τέλος σε ένα γάμο που κρατούσε τους συζύγους, και κατ’ επέκταση τα παιδιά, δυστυχισμένους, και μπορεί να τους οδηγήσει σε ένα νέο ξεκίνημα, μια καινούργια σχέση από την οποία θα αντλούν ικανοποίηση και ευτυχία όπου και τα παιδιά τους θα’ ναι ευτυχισμένα, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι αν και τα παιδιά έχουν ως όνειρο οι γονείς τους να είναι μαζί, στην πραγματικότητα νιώθουν ευτυχισμένα και παρουσιάζουν υγιή ψυχική και σωματική ανάπτυξη όταν οι γονείς τους είναι ευτυχείς και ξέρουν ότι όσο και αν τα δεδομένα αλλάξουν, αυτά αποτελούν πρωταρχικό τους μέλημα. Μαθαίνουν λοιπόν, να ζουν ως μέλη χωρισμένων, μονογονεϊκών ή ξαναπαντρεμένων οικογενειών και να είναι πάλι μαζί όμως αλλιώτικα…

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ

Αθηνά Παχατίρογλου

- Η Αθηνά Παχατίρογλου είναι Ψυχολόγος με άδεια άσκησης επαγγέλματος, απόφοιτη του ομώνυμου τμήματος του Παντείου Πανεπιστήμιου, όπου έλαβε και τον μεταπτυχιακό της τίτλο στην Οργανωτική Ψυχολογία. Έχει ειδικευτεί στη Συστημική Ψυχοθεραπεία και Συμβουλευτική στο Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων και είναι κάτοχος πιστοποιητικού Ψυχοθεραπεύτριας - Συστημικής Οικογενειακής Θεραπεύτριας. Ακόμη, έχει εκπαιδευτεί σε Διαγνωστικές Διαδικασίες για Μαθησιακές και Συναισθηματικές Δυσκολίες σε παιδιά. Επί σειρά ετών έχει εργαστεί σε διάφορες δομές όπως σε παιδικούς σταθμούς στην Αθήνα και στην επαρχία, σε παιδοψυχιατρικά τμήματα, στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σε κέντρα για ευπαθείς ομάδες. Συντονίζει ομάδες γονέων και είναι εκπαιδεύτρια στα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης. Παράλληλα, έχει πραγματοποιήσει και πραγματοποιεί ομιλίες σε διάφορους φορείς και διοργανώνει βιωματικά σεμινάρια για εφήβους και ενήλικες. Διατηρεί το χώρο συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας "Περί Ψυχής Λόγος" στη Λάρισα, όπου παρέχονται υπηρεσίες συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας σε άτομα, ζευγάρια, οικογένειες και ομάδες.