Η Χαλυβουργική ήταν επί δεκαετίες μια από τις πιο εμβληματικές επιχειρήσεις της χώρας. Σήμερα, ύστερα και από δικαστικές διαμάχες, φθάνει κοντά στο λουκέτο όπως έγινε και με πολλές άλλες μεγάλες βιομηχανίες που είχαν απομείνει να λειτουργούν στην Ελλάδα. Η κρίση, το δυσμενές επιχειρηματικό κλίμα, οι δυσκολίες στη χρηματοδότηση, ειδικά οι υψηλές τιμές στην ενέργεια και τα προβλήματα στη ΔΕΗ έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Ο κ.Τσίπρας απαριθμεί επιτυχίες και πανηγυρίζει για τα αποτελέσματα της υπερφορολόγησής του, όταν οι συνθήκες για τις επιχειρήσεις που προσπαθούν να επιβιώσουν γίνονται όλο και πιο δύσκολες, ο διεθνής ανταγωνισμός μεγαλώνει και χιλιάδες εργαζόμενοι δεν ξέρουν αν αύριο θα έχουν δουλειά. Σε μια ελεύθερη οικονομία, αυτό που θα ‘πρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση θα ήταν η δημιουργία αναπτυξιακού περιβάλλοντος ώστε να οι εξωστρεφείς μεγάλες επιχειρήσεις που δημιουργούνται να είναι πολύ περισσότερες από αυτές που κλείνουν. Αλλά για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αυτό είναι δευτερεύον ζήτημα. Το πρώτο είναι η εξαγορά εκλογικής πελατείας.
