Όταν κάτι το αγαπάς πολύ και το «κυνηγάς» με όλη την δύναμη και το πάθος σου αργά ή γρήγορα θα ανταμειφθείς και θα πάρεις αυτό που αξίζεις.
Ο Αλέξανδρος Κομισόπουλος και ο Άγγελος Αναγνώστης λάτρευαν και συνεχίζουν να λατρεύουν το ποδόσφαιρο.
Δούλευαν από μικροί εντατικά και αφοσιωμένα πάνω σε αυτό και οι κόποι τους έχουν ξεκινήσει να παίρνουν «σάρκα και οστά».
Ο 16 χρόνος Αλέξανδρος αγωνίζεται στην Κ 17 Ακαδημία του Πλατανιά Χανιών και ο 18 χρόνος Άγγελος Αναγνώστης στην Κ 20 Ακαδημία της Α.Ε.Λ.
Εμείς προσπαθήσαμε να «κλέψουμε» κάποια από τα «μυστικά» τους αλλά και να μάθουμε πως είναι η ζωή ενός wanna be επαγγελματία ποδοσφαιριστή.
Ας τους δώσουμε την «μπάλα» και ας τους αφήσουμε να κάνουν «παιχνίδι»…
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αφήσετε πίσω σας φίλους, οικογένεια, οικείο περιβάλλον και να αποφασίσετε να κάνετε αυτό το μεγάλο βήμα και να δοκιμάσετε τις τύχες σας;
Α.Α.: «Ήταν ένα όνειρο που είχα από μικρό παιδί και προσπαθούσα πάντα να το πετύχω και να γίνει πραγματικότητα.
Η πρόταση της ΑΕΛ ήταν μια σπουδαία ευκαιρία να κυνηγήσω το όνειρο μου και να καταφέρω να παίξω ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο με στόχο και φιλοδοξία να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.»
Α.Κ: «Εγώ ήμουν σε διαφορετική θέση από ότι ο Άγγελος όταν μου έγινε η πρόταση. Ήμουν σε μια ηλικία που δεν σκέφτηκα πολλά εκείνη την χρονική στιγμή και το αντιμετώπισα ως μια πολύ όμορφη πρόκληση.
Έτσι το σκέφτηκα από την αρχή και με την βοήθεια των δικών μου ανθρώπων έκανα το πρώτο «βήμα» ώστε να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα.»
Ποια ήταν η πρώτη μεγάλη διαφορά που αντιμετωπίσατε όταν βρεθήκατε στην ΑΕΛ και τον Πλατανιά αντίστοιχα συγκριτικά με τις προηγούμενες ομάδες σας;
Α.Α: «Η μεγαλύτερη διαφορά ήταν ότι βρέθηκα σε μια ομάδα με παιδιά ίδιας ηλικίας με εμένα και όλοι έχουμε τους ίδιους στόχους και τις ίδιες φιλοδοξίες.
Ως οργάνωση και λειτουργία ο Αχιλλέας Φαρσάλων ήταν ένα μεγάλο «σχολείο» για εμένα διότι λειτουργεί σε επαγγελματικά πρότυπα και έτσι ήμουν αρκετά «ψημένος» σε αυτόν τον τομέα.»
Α.Κ.: «Ένας τομέας που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ο τομέας της επαγγελματικής οργάνωσης και της πειθαρχίας που υπάρχει στην ομάδα του Πλατανιά.
Οι βάσεις υπήρχαν βέβαια και στην ομάδα της Ακαδημίας που ανήκα νωρίτερα, όμως στον Πλατανιά αυτό υπάρχει στον απόλυτο βαθμό, στο «ταβάνι».
Επίσης όλα τα παιδιά που βρισκόμαστε στον Πλατανιά έχουμε έναν κοινό στόχο και ίδια φιλοσοφία, να δουλέψουμε να γίνουμε καλύτεροι και να καταφέρουμε να πετύχουμε τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μας και αυτός ο υγιής ανταγωνισμός κάνει καλό και σε κάνει να εξελίσσεσαι συνεχώς.»
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που βιώσατε μέχρι σήμερα και σας έβαλε σε δεύτερες σκέψεις;
Α.Α.: «Το γεγονός ότι είχα πετύχει τον στόχο μου και είχα περάσει στην Σχολή που ήθελα από τις Πανελλαδικές εξετάσεις και έστω και για μικρό χρονικό διάστημα το άφησα στην άκρη ήταν κάτι που με δυσκόλεψε.
Αγωνιστικά υπήρξε μια δυσκολία στο να εγκλιματιστώ και να μάθω τους συμπαίκτες μου και τον τρόπο που αγωνιζόταν η ομάδα, όμως με τον καιρό και μέσα από την δουλειά όλα πάνε καλύτερα.»
Α.Κ. «Σίγουρα το να είσαι μακριά από το οικείο σου περιβάλλον είναι δύσκολο, όμως σε αυτό με βοήθησε πολύ ο θείος μου που βρίσκεται στην Κρήτη και έτσι προσπαθώ να προσπερνάω αυτές τις δυσκολίες.
Αγωνιστικά όπως και τον Άγγελο έτσι και εμένα με πήρε χρόνο να εγκλιματιστώ και να φτάσω στο επιθυμητό επίπεδο.»
Αμφότεροι έχετε βιώσει από μία αλλαγή προπονητή στις ομάδες που βρίσκεστε και με την έλευση των νέων προπονητών έχετε περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Α.Α. «Στην δίκη μου περίπτωση είχε να κάνει με αυτό που είπα νωρίτερα αναφορικά με την περίοδο που χρειάστηκα ώστε να εγκλιματιστώ στην ομάδα και να μάθω την λειτουργία και τον τρόπο παιχνιδιού.
Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει και η φιλοσοφία των προπονητών και νομίζω ότι η φιλοσοφία του κ. Ζιάκα ταιριάζει περισσότερο σε εμένα και δουλεύω συνεχώς ώστε να βελτιώνομαι και να δικαιώνω τον προπονητή μου.»
Α.Κ. «Αρχικά έπαιξε ρόλο και σε εμένα το γεγονός ότι χρειάστηκα χρόνο ώστε να εγκλιματιστώ και να λειτουργήσω στα πλαίσια που απαιτούσε η νέα ομάδα και οι προπονητές.
Εν συνεχεία με δουλειά και βελτίωση προσπάθησα να κερδίσω την θέση στην ομάδα και υπήρχε ένα διάστημα που ήμουν μέχρι και εκτός αποστολής.
Αυτό με πείσμωσε ακόμη περισσότερο και με τον νέο προπονητή έχω καταφέρει να βρω τα «πατήματά» μου και συνεχίζω να δουλεύω και να εξελίσσομαι.»
Οι ομάδες είναι «δίπλα» στις Ακαδημίες, παρακολουθούν την εξέλιξη και την πρόοδό σας, σας στηρίζουν;
Α.Α. «Ναι εμείς στην ΑΕΛ έχουμε δώσει ήδη δυο φιλικά με την πρώτη ομάδα, αρκετά παιδιά προπονούνται με την ομάδα υπάρχουν άνθρωποι που ενημερώνονται και μας παρακολουθούν σε προπονήσεις, αγώνες κλπ και πάντα σε οτιδήποτε και αν χρειαστεί είναι δίπλα μας και μας βοηθάνε.»
Α.Κ. «Στην Κ 17 του Πλατανιά πιο πολύ ενημέρωση και παρακολούθηση αγωνιστικά υπάρχει από τους ανθρώπους της Κ 20 και μετέπειτα της πρώτης ομάδος.
Υπάρχουν συνεχώς άνθρωποι της ομάδος δίπλα μας, έρχονται στις προπονήσεις ενημερώνονται μας βοηθάνε και προσπαθούν να έχουμε λυμένα όλα μας τα προβλήματα.»
Αν αποχωρούσατε τώρα από τις ομάδες σας τι θα ήταν αυτό που θα σας έμενε πιο έντονο στην μνήμη σας και δεν θα ξεχνούσατε ποτέ;
Α.Α. «Τα ταξίδια που έχω κάνει, οι συμπαίκτες μου και οι αντίπαλοι που έχω αντιμετωπίσει και ο επαγγελματισμός και η συνέπεια που μαθαίνεις να λειτουργείς ως μέλος της ομάδος.»
Α.Κ. «Η νοοτροπία, η σωστή λειτουργία και ο επαγγελματισμός που υπάρχει και πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτά και να τα κάνεις μέρος της καθημερινότητάς σου.»
Ποια ήταν η καλύτερη ομάδα που έχετε αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής;
Α.Α. «Αν και δεν έχουμε παίξει με όλες τις ομάδες μέχρι στιγμής η ομάδα που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν ο Ολυμπιακός Πειραιώς.
Ήταν παιδιά που παίζανε χρόνια μαζί, γνώριζαν πολύ καλά ο ένας τον άλλον και αυτό φαινόταν στον αγωνιστικό χώρο.
Γενικά στο πρωτάθλημα όλες οι ομάδες είναι πολύ καλές και δεν υπάρχουν τεράστιες διαφορές.»
Α.Κ. «Εγώ έχω αντιμετωπίσει και την περσινή σεζόν αλλά και φέτος όλες τις ομάδες και νομίζω ότι ΑΕΚ, Παναθηναικός και Ολυμπιακός είναι οι ομάδες που ξεχωρίζουν, έχουν καλούς ποδοσφαιριστές και κάνουν την διαφορά συγκριτικά με τις υπόλοιπες ομάδες.»
Τι πρέπει να κάνουν τα μικρά παιδιά που προσπαθούν και ονειρεύονται να γίνουν ποδοσφαιριστές. Υπάρχει κάποιο «μυστικό»;
Α.Α. «Να ακούνε τους προπονητές τους, να δουλεύουν πάνω σε αυτό που αγαπάνε, να προσπαθούν συνεχώς να βελτιώνονται, ώστε όταν θα έρθει η ευκαιρία που ψάχνουν να είναι 100% έτοιμοι και να κάνουν πράξη τα όνειρά τους.»
Α.Κ. «Η νοοτροπία και τα ερεθίσματα που έχουν να είναι ως προς αυτή την κατεύθυνση, να κυνηγήσουν το όνειρό τους μέχρι το τέλος και έχοντας την κατάλληλη στήριξη και υποστήριξη από τους προπονητές αλλά και το οικείο περιβάλλον τους να προσπαθούν συνεχώς για την βελτίωσή τους.
Αν η καρδιά και το μυαλό θέλουν πραγματικά τότε όλα είναι εφικτά.»
Υπήρξε ποτέ στο μυαλό σας ως σκέψη να σταματήσετε τελείως το ποδόσφαιρο και να αφοσιωθείτε σε άλλα πράγματα και δραστηριότητες;
Α.Α. «Να τα παρατήσω όχι αλλά την περσινή σεζόν μου πέρασε αρκετές φορές από το μυαλό ότι αυτό το βήμα παραπάνω που περίμενα δεν θα συμβεί και σκέφτηκα να το αφήσω σε δεύτερη μοίρα, όμως η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο με κράτησε και εν τέλει η ευκαιρία μου δόθηκε.»
Α.Κ. «Δεν το σκέφτηκα ποτέ διότι είναι κάτι που από μικρό παιδί αγαπάω και η πρόταση από τον Πλατανιά μου ήρθε σε μια ηλικία που ξεκινούσα τα ποδοσφαιρικά μου «βήματα» σε πιο στέρεες βάσεις οπότε δεν μου πέρασε από το μυαλό.»
Εκτός από το οικείο περιβάλλον σας ποιους άλλους ανθρώπους συμβουλευτήκατε ώστε να κάνετε αυτό το μεγάλο «βήμα»;
Α.Α. «Εγώ συζήτησα με τον κ. Γιάννη Βασιλείου ο οποίος ήταν επί πολλά έτη προπονητής μου στην Ακαδημία Φαρσάλων και με τον κ. Δημήτρη Καρακίτσο και αυτοί αναλύοντας τα δεδομένα και γνωρίζοντας πολύ καλά πόσο λατρεύω το ποδόσφαιρο με συμβούλεψαν να κάνω την προσπάθεια μου.»
Α.Κ. «Και εγώ είχα μιλήσει με τους προπονητές μου τον κ. Γιάννη Βασιλείου και τον κ. Δημήτρη Καρακίτσο με βοήθησαν να δω πιο καθαρά τα πράγματα μου έδωσαν πολύτιμες συμβουλές και με έκαναν να καταλάβω πόσο σημαντικό βήμα είναι αυτό όχι μόνο ποδοσφαιρικά αλλά και σε πολλά άλλα θέματα χαρακτήρα, νοοτροπίας κλπ.»
Πως αντιμετωπίζει ένας νέος άνθρωπος όλες αυτές τις «προκλήσεις» που υπάρχουν καθημερινά τριγύρω μας και πως καταφέρνει να μένει προσηλωμένος στον στόχο του δίχως να εξοκείλει από αυτόν;
Α.Α. «Σκέφτομαι ότι αυτό ήθελα να κάνω από μικρό παιδί, ότι έχω θυσιάσει πολλά πράγματα ώστε να φτάσω στο σημείο που βρίσκομαι τώρα και θα ήταν πολύ ανώριμο να δώσω μια «κλωτσιά» σε ότι έχω «χτίσει».
Άλλωστε από την αρχή γνωρίζαμε τις απαιτήσεις και τις «θυσίες» που πρέπει να κάνεις και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για αυτά.»
Α.Κ. «Σίγουρα οι πειρασμοί είναι πολλοί και πολλών ειδών, όμως όταν κάτι το αγαπάει και η καρδιά και το μυαλό σου τότε όλα σου φαίνονται πολύ πιο εύκολα και δεν σε ενδιαφέρουν τόσο πολύ.
Σίγουρα στερείσαι πράγματα και καταστάσεις όμως για να πετύχεις αυτό που αγαπάς και οι θυσίες είναι απαραίτητη προϋπόθεση.»
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σας στόχοι στο άμεσο μέλλον;
Α.Α. «Να καθιερωθώ, να πάρω χρόνο συμμετοχής και εμπειρίες και μέσα από όλη αυτή την διαδικασία να καταφέρω να κάνω πραγματικότητα το όνειρό μου και να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.»
Α.Κ. «Να συνεχίσω την βελτίωσή μου να δουλεύω συνεχώς και να καταφέρω να κληθώ στα κλιμάκια της Εθνικής Ελλάδος, καθώς θεωρώ ότι αυτό είναι μεγάλη τιμή και ένα τεράστιο άλμα.»
Δική μας ευχή είναι και στους δυο τα καλύτερα, με υγεία και μακάρι όλοι οι άνθρωποι να κυνηγούσαν με τόσο ζήλο και πάθος τα όνειρά τους.
Τότε σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν πολύ διαφορετικός.
Συνέντευξη/ Επιμέλεια: Άλκης Σούρλας